ژن درمانی بیماری مزمن کلیه را برطرف می کند
به گزارش خبرگزاری مهر ، آنها در این زمینه از ویروس های مرتبط با آدنو یا وکتورهایAAV استفاده کرده اند. هرچند درمان های مبتنی برAAVنویدبخش هستند اما انتقال آنها به کلیه ها چالش برانگیز بوده است.
هم اکنون انواع مختلفی از کاپسیدهای AAV( پوسته های پروتئینی ذرات ویروس) وجود دارد که برای انتقال ژن ها به سلول ها به کار می روند و هرکدام تاثیر خاص خود را دارند. اما کاپسید هایی که به طور معمول به کار می روند به وسیله ترزیق وریدی به بدن منتقل می شوند. اما این روش موفقیت اندکی در هدف گرفتن سلول های کلیه را دارد و گاهی اوقات ممکن است عوارض جانبی خطرناکی به خصوص برای کبد داشته باشد.
تحقیق جدید پژوهشگران دانشگاه سلامت و علم اورگان عوامل مختلفی را نشان داده که انتقال ژن به کلیه از جمله کاپسیدهایAAV، روش های انتقال مانند تزریق IV یا تزریق مستقیم به رگ کلیوی یا رگ لگن( مناطق نزدیک به کلیه) و شرایط بیماری های کلیوی را بهبود می بخشند.
هیروکی ناکای پرفوسور دانشکده پزشکیOHSU و همکارانش 47 کاپسیدAAV مختلف را در موش ها آزمایش کردند تا تاثیر روش های انتقال مختلف را بررسی کنند.
یکی از این کاپسیدها به نام AAV-KP1 پس از انتقال مستقیم به کلیه از طریق رگ کلیوی یا لگن بسیار موثر بود و با تاثیری اندک بر کبد به سلول های کلیه رسید. در مقابل AAV9 که روی کلیه های سالم ناکارآمد است، پس از تزریق وریدی به درمان بیماری مزمن کلیه کمک کرد.
تحقیقا نشان می دهد تزریقات محلی هدف گرفتن سلول های کلیه و عوارض جانبی ناخواسته را کاهش می دهد. از سوی دیگر روش تزریق وریدی یک روش موثر برای انتقال ژن ها به کلیه بیمار است اما در زمان سلامت بودن آن تاثیری ندارد.
Source:
ضرورت ارتباط فعال و موثر با نخبگان مهاجر
به گزارش خبرگزاری مهر، همایش مهاجرت نخبگان علمی در ایران امروز توسط انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری، چهارشنبه و پنج‌شنبه ۱۲ و ۱۳ دی‌ماه سال جاری برگزار شد و در این همایش زوایای مختلف موضوع مهاجرت نخبگان مورد بررسی قرار گرفت.
بیانیه پایانی این همایش به شرح زیر است:
«به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه برنگذرد
بیانیه پایانی همایش مهاجرت نخبگان علمی در ایران امروز
همایش مهاجرت نخبگان علمی در ایران امروز: چالش‌ها و راهکارها در تاریخ ۱۲ و ۱۳ دی‌ماه ۱۴۰۳ برگزار شد. این همایش که توسط «انجمن ایرانی اخلاق در علوم و فناوری» و با همکاری انجمن آموزش عالی ایران، انجمن مطالعات فرهنگی و ارتباطات، انجمن ترویج علم ایران، انجمن جامعه‌شناسی ایران، انجمن فلسفه تعلیم و تربیت، مؤسسه نیکوکاری دکتر مجتبی معین، دانشگاه تهران، دانشگاه شهید چمران اهواز، سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی، و با حمایت شرکت ملی نفت ایران، معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانش‌بنیان ریاست جمهوری، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، و بنیاد ملی نخبگان در محل «مرکز همایش‌های بین‌المللی پژوهشگاه صنعت نفت» برگزار گردید.
در این همایش زمینه‌ها، ویژگی‌ها و پیامدهای مهاجرت نخبگان به‌عنوان رخدادی نوپدید و چندوجهی در قالب شش نشست با مشارکت ۳۷ تن از صاحب‌نظران و پژوهشگران برجسته کشور مطرح شد و مورد بحث و گفت‌وگو قرار گرفت. هدف کلی همایش، از ابتدا و در مراحل برگزاری دوساله جلسه‌های متوالی گفت‌وگو و پیش‌نشست‌های تخصصی تا گردهم‌آیی نهایی، آن بود که موضوع مهاجرت نخبگان علمی در ایران امروز، چالش‌ها و راهکارهای پیش روی آن در قالب یک «مسئله ملی» مطرح شود و توجه افکار عمومی، دانشوران، نهادها و کنشگران مدنی، سیاست‌گذاران و مجریان، و همه دلسوزان ایران را به این موضوع جلب کند. در واقع، همایش فراخوانی به «گفت‌وگو بر سر جدی بودن، فراگیر بودن و پرشتاب بودن پدیده و فرآیند مهاجرت نخبگان علمی و تأثیرگذاری بر همه زمینه‌ها و ابعاد توسعه ایران امروز و فردا» بوده است. این هدف در متن نشست‌های شش‌گانه، گفت‌وگوهای پیرامونی اعم از سخنرانی‌های افتتاحیه و اختتامیه، ارائه مقالات، نمایش مستند، انتشار گزارش‌های رسانه‌ای انعکاس یافت و با تنظیم گزارش سیاستی، تداوم نشست‌های تخصصی و نشر کتاب همایش پیگیری خواهد شد.
چالش‌ها و راهکارها
مهم‌ترین چالش‌ها و راهکارهای مطرح‌شده که در نشست‌های شش‌گانه که هریک می‌توانند «مسائلی برای گفت‌وگوی ملی» پیرامون مهاجرت نخبگان به‌شمار آیند، به اختصار عبارتند از:
۱. مبانی نظری مهاجرت نخبگان ایران امروز
– سودای مهاجرت، تمنای مهاجرت، تصمیم مهاجرت و اقدام به مهاجرت یکی از جدی‌ترین، دشوارترین و فراگیرترین واقعیت‌های امروز جامعه ایرانی است که نوع و ماهیت مهاجرت نخبگان ایرانی را دربرگرفته است.
– در این ارتباط، جهان‌بینی نخبگی و مهاجرت نخبگان ایرانی، سنجش مهاجرت در ترازوی اخلاق، در آیینه تربیت و آموزش، جهان‌زیست دانشگاهی، ماهیت فردی و جمعی مهاجرت، نسبت میان حرفه‌ها و مهاجرت مورد گفت‌وگو قرار گرفت و بر لزوم انجام مطالعات عمیق و چندساحتی و کاربردی تأکید شد.
۲. نقش سیاست‌های آموزش عالی در مهاجرت نخبگان علمی ایران امروز
– بخشی از چالش مهاجرت نخبگان دانشگاهی متأثر از سیاست‌های حکمرانی و رویکردهای متصلب حاکم بر دانشگاه است. بحران‌های نهاد دانشگاه، از جمله امنیتی شدن فضای آن، ضعف در استقلال مالی، اداری و اجرایی، محدودیت آزادی‌های آکادمیک و بسته بودن محیط کنش دانشجویی، تنگ بودن میدان ارتباطات بین‌المللی و ارتباط صنعت و جامعه با دانشگاه و به طور کلی دور افتادن نهاد دانشگاه از سرشت جهانی علم، «مسئولیت اجتماعی» و فرصت‌های توسعه‌ای به طور مستقیم و غیرمستقیم روند مهاجرت نخبگان دانشگاهی را تشدید کرده است.
– برای تغییر و بهبود وضعیت نگران‌کننده کنونی پیشنهاد می‌شود:
وضعیت دانشگاه‌ها از نظر سیاست‌گذاری و ماهیت استقلال علمی، مالی و سازمانی بازنگری گردد.
اصلاح ضوابط، معیارها و قوانین موجود در جذب دانشجو و هیأت علمی و ارتباطات علمی و بین‌المللی و فراهم کردن شرایط و الزامات بین‌المللی‌سازی دانشگاه در اولویت سیاست‌های دولت و نظام قرار گیرد.
۳. وضعیت اجتماعی و اقتصادی ایران و تأثیر آن بر مهاجرت نخبگان
– پدیده مهاجرت نخبگان علمی را باید فراتر از مبانی و رویکردهای نظری گذشته دید. این پدیده در ایران امروز یک مفهوم ذهنی فراگیر و یک واقعیت عینی مؤثر است که می‌تواند ظرفیت‌های ایران را برای توسعه با پیامدهای منفی و مخرب مواجه سازد. مهاجرت نخبگان علمی، مقدم بر عوامل اقتصادی و حرفه‌ای، اکنون بیشتر تحت تأثیر زمینه‌های سیاسی و به این اعتبار یک «مسئله اجتماعی» است.
– فرسایش سرمایه اجتماعی، کاهش امید به آینده، تبعیض و محرومیت از حقوق عادلانه، محدودیت آزادی‌های اجتماعی و سیاسی و فرهنگی، فروبستگی ارتباطی (همچون فیلترینگ و عدم امکان دسترسی به فضای مجازی) به فرآیند مهاجرت شتاب فزاینده‌ای داده است.
۴. دایاسپورای ایرانی و نقش نخبگان فکری و علمی در توسعه پایدار
– مهاجرت فزاینده و پرشمار نخبگان علمی در سال‌های اخیر تبدیل به مسئله‌ای شده است که توجه به ایرانیان فراسرزمین و دایاسپورای ایرانی را در همه حوزه‌های توسعه برجسته کرده است. ایرانیان خارج از سرزمین اکنون یک فرصت برای کمک به خروج کشور از انزوا، تحریم و بحران‌های اقتصادی، علمی و بین‌المللی هستند.
– سرمایه انسانی ایران که در دور و نزدیک جهان پراکنده‌اند در امنیت و آینده کشور نقش مؤثر دارند؛ باید با نخبگان مهاجر ارتباط فعال و مؤثر داشت.
– برای حمایت و مراقبت از استاد و دانشجوی مهاجرت‌کرده، می‌توان به سیاست شبکه‌سازی و تقویت پیوندهای فرهنگی و ارتباط فعال با ایران اولویت داد. درک تنوع و ظرفیت‌های متفاوت دایاسپورای ایرانی و تلاش برای انسجام و همبستگی میان نخبگان در داخل و خارج از کشور و کمک به ایجاد و گسترش شبکه‌ها و نهادهای مدنی ضرورتی مشهود، پیش روی جامعه، نظام حکمرانی، مهاجرت‌کنندگان و شهروندان مصمم به مهاجرت است.
۵. نقش مدیریت و سیاست‌های ملی در مهاجرت یا جذب نخبگان ایرانی
– با اتکا به ظرفیت‌های عظیم ایرانیان مهاجر، به‌ویژه نخبگان علمی و پذیرش ضعف‌ها و کاستی‌های موجود و تجدید نظر در برخی سیاست‌های فرهنگی و اجتماعی را که موجب دافعه، و تشدید انگیزه مهاجرت می‌شوند، ضروری می‌دانیم.
– شناخت و تحلیل دقیق شرایط جدید اجتماعی و فرهنگی و تحولات نسلی و برنامه‌ریزی شایسته برای جذب و نگهداشت نخبگان و تسهیل مراودت و تردد ایرانیان مهاجر را در این برهه الزامی می‌دانیم.
– اگرچه مهاجرت لزوماً امری مخرب و منفی نیست ولی اتخاذ تدابیر به‌منظور بهره‌گیری از توانمندی‌ها و ظرفیت‌های همه ایرانیان وطن‌دوست در هر نقطه از جهان ضروری است. بنابراین لازم است دولت و سایر دستگاه‌های رسمی با پرهیز از رویکرد صرفاً امنیتی، سیاست‌های کارآمدی برای تسهیل تردد و تعامل نخبگان ایرانی و مشارکت آنان در رشد و پیشرفت و اعتلا اتخاذ نمایند و نهادهای مدنی نیز در این مسیر مشارکت کنند.
۶. مهاجرت نخبگان در فرهنگ ملی و اسلامی
– جامعه اسلامی باید از انواع ستم‌ها و تبعیض‌ها بری باشد. بنابراین باید سازوکارهای لازم برای ظلم‌زدایی و تبعیض‌زدایی در جامعه ایران را طراحی و اجرا نمود.
– بنیان‌های فرهنگ باستانی ایران ظرفیت‌های لازم برای مواجهه سازنده با پدیده مهاجرت نخبگان را دارد؛ از این‌رو ارج نهادن به سنت‌ها و ارزش‌های ایرانی باید مورد توجه قرار گیرد.
Source: سعدانه طباطبایی نیا