صبر و استقامت امام موسی کاظم (ع) در برابر ظلم
به گزارش خبرنگار مهر، حجت الاسلام مسعود عالی شامگاه شنبه در مراسم عزاداری شهادت امام موسی کاظم علیه السلام در مسجد موسی بن جعفر (ع) شهرستان تربت جام، اظهار کرد: یکی از القاب امام موسی کاظم علیه السلام صابر است، آن حضرت در برابر جور و ظلم‌هایی که از طرف خلفای غاصب نسبت به ایشان صورت می‌گرفت صبر می‌کرد، خلفای جور آن حضرت را با انواع و اقسام ناروایی‌ها و مظالم اذیت کردند ولی ایشان استقامت کردند و کوچک‌ترین ضعف و فتوری را از خود نشان ندادند و یکی دیگر از القاب امام موسی بن جعفر (ع)، کاظم یعنی فرو دهنده خشم است، امام به خاطر سعه صدر، حلم، بردباری که داشت اغلب به دشمنان، بدخواهان و متجاوزین حقوق شخصی و خصوصی خود عفو و گذشت روا می‌داشت.
این کارشناس مذهبی گفت: در بلاها و سختی‌ها آدم‌های ضعیف سه نوع عکس العمل دارند، خودشان را می‌بازند یا قهر و اعتراض می‌کنند یا اظهار پشیمانی می‌کنند اما انسان‌هایی که به رشد رسیدند در بلاها خودشان را نمی‌بازند و از عالم دنیا توقع بهشت بودن ندارند.
وی ادامه داد: لَقَد خَلَقنَا الإِنسان‌َ فِی کَبَدٍ، آدمی را در رنج و برای رنج آفریدیم. عالم دنیا را خداوند حکیمانه با بلاهایش خلق کرده و یکی از آن حکمت‌ها این است که خداوند می‌خواهد انسان‌ها به رشد برسند.
عالی افزود: یکی از عناصر قدرت نرم برای یک فرد و جامعه صبر و مقاومت است که باعث اقتدار آن فرد و جامعه می‌شود. در طول تاریخ هیچ قوم و ملتی به اندازه ملت ایران بلا ندیدند و مقاومت نکردند، در این ۴۶ سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، فتنه‌های بسیاری، تحریم‌های اقتصادی، جنگ نظامی، سیاسی، امنیتی، شناختی و ترکیبی دیدیم و ملت ایران مقاومت و ایستادگی کردند و نتیجه اش این شد که ایران اسلامی یک کشور قدرتمند است.
کارشناس مذهبی تاکید کرد: امروز جبهه مقاومت گسترش پیدا کرده است و فقط در این منطقه نیست بلکه تا آفریقا و آمریکای جنوبی و حتی در اروپا و داخل آمریکا رفت و اگر شجاعتی در جهان پخش شده و اگر مقاومتی در مقابل قلدران دنیا ایجاد شده ملت ایران این مقاومت را یاد دادند و محور مقاومت ایران اسلامی است.
Source:
Fresh wave of Islamophobic hate crimes hits London
In a statement, the Metropolitan Police said it is investigating “several incidents of criminal damage” and is treating them as “shocking” hate crimes, Sky News reported.
The attacks have taken place from January 6 to 25 and targeted West Norwood Mosque, South Norwood Islamic Community Centre, Thornton Heath Islamic Centre, Stratford mosque, Leyton Jamia Masjid, Albirr Foundation mosque, and Noor Ul Islam Primary School.
“We understand that Muslim communities will be feeling particularly concerned for their safety following this series of shocking hate crimes,” the Metropolitan Police’s Deputy Assistant Commissioner Jon Savell said.
He added that local officers will continue to work with community leaders and ensure that a thorough investigation is being conducted.
Stratford Islamic Association said in a statement, “Our mosque has been part of this community since 1993, and in all that time, we’ve only known kindness and respect from our neighbors.”
“Those responsible for this act of hate have shamed only themselves,” it stated. “This is not an act of faith—it’s an act of cowardice. But they will not intimidate us. We will not live in fear. Together, as a united community, we will stand strong.”
Source: Marzieh Rahmani
شاعر انقلاب در صف اول مطالبه‌گری است
خبرگزاری مهر، گروه فرهنگ و ادب _ جواد شیخ الاسلامی: رضا اسماعیلی شاعر و منتقد ادبی، از جمله ادیبانی است که درباره شعر انقلاب و گونه‌های متنوع آن از جمله شعر مقاومت و پایداری مقالات و گفتگوهای بسیاری منتشر کرده است. کتاب «از پایداری تا پرواز» که گفتگوهای اسماعیلی با شاعران معاصر درباره شعر مقاومت و پایداری است.
نخستین مجموعه شعر اسماعیلی با نام «حنجره‌های سرخ عشق» در سال ١٣٧٣ منتشر شد و پس از آن مجموعه‌های «نی‌نامه»، «تیغ، قلم، تغزل»، «گزیده ادبیات معاصر شماره ۶»، «صد کلام، صد خاطره»، «آسمانی»، «بوی گل در می‌زند»، «بر آستان جانان» و «سحرنامه» را به چاپ رساند.
اسماعیلی چهار سال سردبیری مجله دانش‌آموزی «امید اسلام» را برعهده داشته و همکاری با مجلات و ماهنامه‌های بسیاری را در کارنامه دارد. همکاری با خوانندگانی چون سراج و حسین زمان، و دبیری هفدهمین دوره جشنواره شعر فجر از دیگر فعالیت‌های اوست.
به بهانه فرارسیدن بهمن‌ماه و دهه فجر سراغ او رفتیم تا درباره شعر انقلاب با او گفتگو کنیم.
پیش از این در قالب همین‌پرونده با مصطفی محدثی خراسانی گفتگو کردیم که مشروح آن در پیوند زیر قابل دسترسی و مطالعه است:
* «پیش از انقلاب شاعری ژست بود؛ ترکیبی به نام «شعر جوان» نداشتیم»
مشروح گفتگو با اسماعیلی را در ادامه می‌خوانیم؛
* آقای اسماعیلی تعریف شما از شعر انقلاب چیست؟ این سوال را از این جهت می‌پرسم که در سال‌های اخیر شعر انقلاب دسته‌ها و نحله‌ها و گونه‌های متنوعی پیدا کرده و شاید دیگر نتوان تعریف پیشین را بر آن سوار کرد. شعر انقلاب از نظر شما چیست؟
شعر انقلاب شعری است که موضوع آن به صورت مستقیم یا غیر مستقیم انقلاب اسلامی باشد. شعرهایی که بر آمده و متأثر از گفتمان انقلاب اسلامی است. با این تعریف، شعرهایی را نیز که در عصر انقلاب سروده شده اند -حتی اگر در نقد انقلاب اسلامی باشند – می‌توان به گونه‌ای در شمار شعرهای انقلاب مورد تحلیل و بررسی قرار داد. همچون شعر شاعرانی از نسل شاملو، اخوان و سیمین بهبهانی که در فضای انقلاب تنفس کرده و در این فضا شعر گفته‌اند.
تصور بعضی‌ها از شاعر انقلاب این است که در هر شرایطی و بی‌هیچ‌گونه چون و چرایی مدیحه‌گوی نظام باشد. این مُهر تأیید زدن بر حرف کسانی است که به شاعر انقلاب، «شاعر حکومتی» می‌گویند. برخلاف چنین تصوری، شاعر انقلاب باید در صف اول منتقدان نظام باشد و فرهنگ مطالبه‌گری را در جامعه گسترش دهد. اگر شاعر انقلاب که برادری‌اش با انقلاب را ثابت کرده در مقابل کجروی‌ها و انحرافات نایستد، چه کسی باید بایستد؟ بی هیچ تردیدی مطالبه‌گری در چارچوب گفتمان انقلاب اسلامی حق شاعر اصیل انقلاب است؛ ولی متأسفانه بعضی‌ها به غلط فکر می‌کنند که شاعر انقلاب به اعتبار این که «شاعر انقلاب» است، بی هیچ تحلیلی و در هر شرایطی، آرام و سربه زیر، باید همواره همسو و «آفرین‌گوی» سیاست‌های دستگاه‌های دولتی و حکومتی باشد.
با وجود چنین تصوری، شاعر اصیل انقلاب به اقتضای رسالتی که بر دوش دارد، باید همواره دیده‌بانی بیدار و جانی بی‌قرار و چشمی نگران داشته باشد و هرگاه که موجودیت انقلاب را در خطر می‌بیند، به عنوان سخنگو و نماینده مردم و برای حفظ انقلاب، دولت‌مردان و مسئولان خاطی را بازخواست و مواخذه کند. چنان که این مطالبه‌گری را در جان و جهان سروده‌های شاعران نسل اول انقلاب نیز می‌بینیم. شاعرانی چون احمد زارعی، سلمان هراتی، سید حسن حسینی، قیصر امین پور و…
* شما سال گذشته دبیر علمی جشنواره شعر فجر بودید و طبیعتاً با کتاب‌های شعر در سال‌های اخیر آشنا هستید. به نظرتان وضعیت شعر انقلاب چگونه است؟
بله، من دبیر علمی هفدهمین جشنواره بین‌المللی شعر فجر بودم. وضعیت شعر انقلاب در حوزه فرم و ساختار، با تعریفی که ارائه شد، در مجموع رو به رشد و بالندگی است. اما در حوزه مضمون و درونمایه، شعر انقلاب هنوز به نقطه مطلوب نرسیده و به بازنگری نیاز دارد. برای مثال در حوزه شعر دینی و آئینی کاستی‌هایی دیده می‌شود که باید با نقد منصفانه و نگاه مشفقانه به اصلاح این کاستی‌ها پرداخت.
* اگر بخواهید چند ویژگی شاخص برای شعر امروز کشور در نظر بگیرید، به چه مواردی اشاره می‌کنید؟
توجه نسل جوان به گفتمان نیمایی و قالب‌های نو در شعر امروز، در کنار توجه به قالب‌های کلاسیک و سنتی، یکی از ویژگی‌های قابل تأمل شعر امروز است. رواج گونه‌های مختلف شعر کوتاه و بهره‌گیری از فضای مجازی برای انتشار و بازنشر شعر از فرصت‌هایی است که برای شعر و شاعران امروز فراهم شده است. بی هیچ اغراقی، فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی در رشد و گسترش و مردمی کردن شعر تأثیر قابل توجهی داشته‌اند.
* وضعیت شاعران جوان را در شعر امروز کشور چطور می‌بینید؟
شعر شاعران جوان شعری است جوان، پیش‌رو، پویا، بالنده، با طراوت، معترض، انسان‌مدار و در مواردی «خلاف آمد عادت». ناگفته پیداست که همه این ویژگی‌ها متأثر از آیینگی روح و فطرت زلال «جوان» است که به مقتضای «جوانی» انسانی است آرمان‌گرا، خلاق، نوجو، نواندیش، آزادی‌طلب و تا حدودی «هنجارگریز» که در هیاهوی سنت و مدرنیته می‌خواهد جهان را جور دیگر ببیند و در عالم «طرحی نو» دراندازد.
این که شعر شاعران جوان از تشخص و مولفه‌هایی برخوردار است که شعر دیگران از این مولفه‌ها کمتر بهره برده است، از منظر عده‌ای یک «فرصت» و از منظر عده‌ای دیگر یک «تهدید» تلقی می‌شود. ولی اگر بخواهیم از دایره انصاف خارج نشویم، باید بگوییم که بهره‌مندی شعر جوان از این مولفه‌ها یک فرصت خجسته برای اوج گرفتن و به قله برآمدن ادبیات معاصر است؛ فرصتی طلایی که می‌تواند شعر و ادبیات منفعل ما را از توقف و درجا زدن در منزل‌های «تکرار» و «عادت» و گرته‌برداری صرف از الگوهای شعر سنتی نجات بخشد و دریچه‌ای جدید به روی نوآمدگان این وادی بگشاید.
این‌که شعر جوان ما تا حدودی متأثر از گزاره‌های تئوریک ساختارگرایی و تأویل متن است، حرف قابل تأملی است، اما در عین حال باید اعتراف کرد که این جریان بالنده فرصتی طلایی برای کشف ظرفیت‌ها و قابلیت‌های بالقوه شعر معاصر پدید آورده و شوق تکاپو و جست‌وجو در زوایای مغفول‌مانده زبان را در جان شاعران ما ریخته است که اگر به درستی از این فرصت استفاده شود، می‌تواند دستاوردهای فراوانی برای ادبیات ما به ارمغان بیاورد.
البته اشاره به این نکته نیز ضروری است که شعر جوان برای بالندگی بیشتر باید در پیشینه ادبیات هزارساله پارسی ریشه بدواند. شاعران جوان به اقتضای جوانی باید با فروتنی در مکتب بزرگانی چون فردوسی، عطار، مولانا، نظامی، سعدی، حافظ، بیدل و… به شاگردی بنشینند و درس‌ها بیاموزند تا بتوانند در عرصه زایش و آفرینش ادبی حرفی برای گفتن داشته باشند و از بحر معانی گوهرهایی درخشان فراچنگ آورند. دوم آن‌که شعر جوان باید از مواخذه و عتاب و خطاب هراس نداشته باشد. باید شرنگ نقد را به جان بخرد تا کام خود را از شهدِ ماندگاری شیرین کند، چرا که پشت کردن به نقد و فرو افتادن در دامچاله خودشیفتگی راه را برای به برگ و بار نشستن این نهال جوان سد خواهد کرد و بر آسیب‌پذیری آن خواهد افزود.
* معمولاً در این ایام بیشتر درباره دستاوردهای شعر انقلاب صحبت می‌کنند. به‌نظرتان شعر انقلاب با ضعف و بحران و مسأله‌ای روبرو نیست؟ کاستی‌های شعر انقلاب را در چه مسائلی می‌بینید؟
در شعر انقلاب اسلامی، پیش و بیش از فُرم و ساختار، شاهد تغییرات محتوایی و مضمونی هستیم. البته این گفته به این معنا نیست که شعر انقلاب در حوزه فرم و ساختار حرفی برای گفتن ندارد. منظور آن است که دستاوردهای شعر انقلاب در حوزه مضمون و محتوا محسوس‌تر و ملموس‌تر از حوزه فرم و ساختار است.
شعر انقلاب یک موجود زنده و در حال تکامل است و مانند هر موجود زنده‌ای نیاز به پوست اندازی و «نوزایش» دارد. اندیشه‌ورزیِ بیشتر و فرا رفتن از دایره احساساتِ صرف و بیان رمانتیک و توصیفی، ضرورتی است که در شعر امروز بیشتر باید مورد توجه قرار گیرد. شاعر باید حرفی برای گفتن داشته باشد تا شعرش روی مخاطب تأثیرگذار باشد. نیاز به نقد و پژوهش نیز ضرورت هنوز و همیشه شعر انفلاب است که نباید از آن غفلت کرد.
Source: جواد شیخ الاسلامی