رشد آبمحور و اقتصاد آبی شهرهای مولد ساحلی
به گزارش خبرنگار مهر، استفاده انسان از دریاها، به ویژه در زمینه منافع اقتصادی که ما از آن به دست میآوریم، اخیراً تحت عنوان اقتصاد آبی تغییر یافته است. حسین شیرزاد، تحلیلگر توسعه کشاورزی به همین مناسبت در یادداشتی اختصاصی برای مهر نوشت، مفهوم اقتصاد آبی به طور جدایی ناپذیری با تنوع زیستی مرتبط است و تنوع زیستی زیربنای «خدمات اکوسیستمی» است که انسانها از طبیعت دریافت میکنند.
«اقتصاد آبی» اصطلاحی است که به طور فزایندهای محبوب در مدیریت مدرن دریایی و اقیانوسی است. طبق تعریف رسمی بانک جهانی، اقتصاد آبی یک بخش اقتصادی است که مبتنی بر استفاده پایدار از منابع اقیانوس برای رشد اقتصادی، بهبود معیشت و سلامت اکوسیستم اقیانوس است. اقتصاد آبی بر استفاده از منابع اقیانوس به شیوهای مسئولانه و پایدار متمرکز است، در حالی که اهمیت اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی محیط زیست دریایی را به رسمیت میشناسد. این اصطلاح شامل تمام فعالیتهای اقتصادی مربوط به اقیانوسها، دریاها و سواحل مانند ماهیگیری، آبزیپروری، حملونقل دریایی و تدارکات، گردشگری ساحلی و انرژیهای تجدیدپذیر و همچنین قوانین و سیاستهای دریایی، مالی و سرمایهگذاری، و فناوری دریایی میشود.
کمیسیون اروپا از عبارت «رشد آبی» برای اشاره به استراتژی رشد پایدار بلندمدت برای بخشهای مختلف فعالیت اقتصادی مرتبط با محیط دریایی استفاده میکند. مفهوم اقتصاد آبی نخستین بار توسط گونتر پاولی، اقتصاددان بلژیکی، در کتاب اقتصاد آبی، ۱۰ سال، ۱۰۰ نوآوری و ۱۰۰ میلیون شغل مطرح شد. در این کتاب که اولین بار در سال ۲۰۱۰ میلادی منتشر شد، پاولی، پیشنهاد کرد که باید فرآیندهای صنعتی برای غلبه بر مشکلات موجود در محیط تغییر کنند. این امر با انتقال منابع انرژی کمیاب و پرهزینه به فناوریهای سادهتر و پاکتر اعمال میشود.
در همین حال، بانک جهانی اقتصاد آبی را به عنوان یکی از مصارف زیستمحیطی سالم از منابع دریایی با هدف تشویق رشد اقتصادی، رفاه و حفظ اکوسیستمهای دریایی و همچنین معیشت تعریف میکند.
اقتصاد در حال تغییر رویکرد
به هر حال آینده اقتصاد در حال تغییر رنگ است و این به لطف اقتصاد آبی است، اکنون اقتصاد دایرهای بر تقویت منابع دریاها و اقیانوسهای ما متمرکز شده است.
قرنها است که انسانها به منابع ساحلی متکی بودهاند، با این حال، رشد فعلی جمعیت و افزایش دسترسی به منابع ساحلی از طریق فناوریهای دیجیتالیزه منجر به بازبینی راهبردهای سنتی بهره برداری مولدتر از شهرهای ساحلی شده است. حرکت جهانی اخیر به سمت توسعه استراتژیهای اقتصاد آبی ملی، تمرکز بیشتر بر منابع ساحلی برای رسیدگی به طیف گستردهای از «صنایع رشد آب پایه» را نشان میدهد. نیاز به مدیریت توسعه پایدار شهرهای ساحلی و بهره برداری آتی از منابع ساحلی نوظهور، یک پیچیدگی سیاسی و زیستمحیطی است. به گونهای که نخستین کنفرانس «اقتصاد آبی پایدار» در نوامبر ۲۰۱۸ در نایروبی، کنیا برگزار شد تا طیف گستردهای از بازیگران از رهبران سیاسی و تجاری گرفته تا سازمان ملل متحد و سایر سازمانهای بین دولتی، کارشناسان علمی و اعضای جامعه مدنی را گرد هم آورده و تبیین واضحی به دست دهد.
انسانها مدتها است که از اکوسیستمهای دریایی بهرهبرداری میکنند و استفاده کارآمدتر از منابع دریایی به مبارزه با تغییرات آب و هوایی و کاهش فشار بر منابع طبیعی برای تولید مواد غذایی کمک خواهد کرد. تغییرات صنعتی که از اواسط قرن بیستم شتاب گرفته است، به کشورهای ساحلی این امکان را داده است که قلمروها و ثروت خود را از طریق دریا و بهره برداری از منابع دریایی در سراسر جهان گسترش دهند.
مزیتهای پهنه ۷۱ درصدی اقیانوسها
در مقیاسی وسیع، اقیانوسها ۷۱ درصد از سطح زمین را پوشاندهاند و مزایای اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی زیادی را به همراه دارند. آنها آب و هوای زمین را تنظیم میکنند، منبع غذایی حیاتی و تنوع ژنتیکی هستند.
طبق آخرین گزارش اقتصاد آبی ۲۰۲۲، حملونقل دریایی ستون فقرات تجارت جهانی است و بیش از ۹۰ درصد تجارت جهانی از مسیرهای دریایی استفاده کرده و بخشهای سنتی اقتصاد آبی ۴.۵ میلیون شغل مستقیم و بیش از ۶۵۰ میلیارد یورو گردش مالی ایجاد میکنند. تخمین زده میشود که فعالیتهای اقتصادی اقیانوسها به ارزش ۱.۵ تریلیون دلار در سال باشد و انتظار میرود رشد آبی با سرعتی سریعتر از فعالیتهای زمینی حداقل در چند دهه آینده از ۳ تا ۵ تریلیون دلار آمریکا تا سال ۲۰۳۰ ادامه یابد؛ علاوه بر این، اقیانوسهای دارای طیف گستردهای از اثرات مثبت بر محیطزیست هستند، مانند تولید اکسیژن و جذب گازهای گلخانهای و حدود ۹۷ درصد از ماهیگیران جهان در کشورهای در حال توسعه در شهرهای ساحلی زندگی میکنند که منبع اصلی غذا و درآمد آنها ماهیگیری است. بنابراین، اقتصاد آبی اصطلاحی است که برای توصیف طیف گستردهای از رویکردها و اولویتهای توسعه در اقیانوسها و مناطق ساحلی استفاده میشود.
در این میان، تعدادی گفتمان متمایز و گاه متضاد در رابطه با اقتصاد آبی پدیدار شده است که با درجه اولویت دادن به اهداف مختلف توسعه متمایز میشوند. این یادداشت طیف وسیعی از تفاسیر اقتصاد آبی، راهبردهای حکمرانی و رویکردهای اجرایی را با تاکید بر احداث شهرهای مولد ساحلی ارائه میکند. اصطلاح «اقتصاد آبی» مفهومی نسبتاً جدید و تأثیرگذار است که برای اولین بار در پیش از کنوانسیون توسعه پایدار سازمان ملل در سال ۲۰۱۲، UNCSD یا کنفرانس ری و+۲۰ ظاهر شد ریشههای اقتصاد آبی مسیر تکامل اقتصاد سبز است که برگرفته از مفهوم اقتصاد پایدار سبز است و همان هدف کلی بهبود رفاه انسانی و برابری اجتماعی را در کنار کاهش خطرات و کمبودهای زیست محیطی دنبال میکند.
اقتصاد آبی اقیانوسها بهعنوان «فضاهای جدید توسعه»
تقریباً ۴۵ درصد از جمعیت جهان در یک مایلی اقیانوس زندگی میکنند، اما همه انسانها به آن وابسته هستند؛ امروزه بیش از ۲۰۰ میلیون شهروند در شهرهای ساحلی یا در یکی از جزایر متعدد اروپا زندگی میکنند و در اروپا اقتصاد آبی نوعی سبک زندگی است که با اقیانوس همزیستی میکند، با حرکت سرمایه در دریا از منابع دریایی استفاده میکند و رابطه پایدار با اقیانوس را حفظ میکند.
بیش از ۴۰ درصد از جمعیت جهان در نزدیکی مناطق ساحلی زندگی میکنند، بیش از ۳ میلیارد نفر از اقیانوسها برای امرار معاش خود استفاده میکنند و ۸۰ درصد تجارت جهانی با استفاده از دریاها انجام میشود. با رشد سرمایه داری و کالایی سازی کشاورزی یا نئولیبرالیزه شدن طبیعت سرزمینی، اینک نوبت به روایت گسترده اقتصاد آب محور یا آب پایه در قلمرو سازی فضای «اقیانوسی-دریایی» رسیده است و از ابتدای قرن بیست و یکم، مفهوم «اقتصاد آبی» با «ایجاد فضاهای قابل اداره بحری» به طور فزایندهای محبوب شده است.
اقتصاد آبی اقیانوسها را بهعنوان «فضاهای توسعه» مفهومسازی میکند. اقتصاد آبی گفتمان توسعه را به کمک شهرهای مولد ساحلی گسترش داده است تا دریا را نیز در بر گیرد. فناوری مهم نئولیبرالیسم، مالیسازی اقتصاد آب پایه است، یعنی تمایل بازارهای مالی به تسلط و برای سازمانهای مالی برای دیکته کردن شرایط به سازمانهای درگیر در تولیدات اقیانوسی و نقش فزاینده تراکنشهای مالی در فرایندهای اقتصاد آب محور یا تسلط جهانی بر صنایع تولیدی و خدماتی اقتصاد دریایی توسط بخش مالی؛ این قضایا تحت عناوین مدل کسب و کار اقتصاد آبی توسط گونتر پائولی در کتاب اقتصاد آبی گزارشی به باشگاه رم در سال ۲۰۰۹، ارائه شده است. وی اقتصاد آبی را به عنوان یک مدل تجاری پایدار با زندگی در هماهنگی با طبیعت تعریف کرد.
بانک جهانی «اقتصاد آبی» را بهعنوان «استفاده پایدار از منابع اقیانوس برای رشد اقتصادی، بهبود معیشت و مشاغل و در عین حال حفظ سلامت اکوسیستم اقیانوس» تعریف میکند. چهاردهمین هدف SDG توسعه اقتصاد آبی نیز با چهاردهمین هدف توسعه پایدار مرتبط است و هدف آن حفاظت از «زندگی زیر آب» است که شامل حفاظت و استفاده پایدار از اقیانوسها، دریاها و منابع دریایی برای توسعه است.
بستر اقیانوسها و امنیت غذایی جهان
اقیانوسها، دریاها و مناطق ساحلی به امنیت غذایی و ریشه کنی فقر کمک میکنند. جامعه بینالمللی معتقد است که اقتصاد آبی، سه محور اقتصادی «مقابله با بحران جهانی آب؛ اقتصاد توسعه نوآورانه انرژی و توسعه اقتصاد دریا محور» را پوشش میدهد. به عنوان نمونه، کشتیرانی و گردشگری، آبزی پروری دریایی (رویکردی نوظهور برای پرورش ماهی)، انرژی امواج جزر و مد، استخراج از بستر دریا و بیوتکنولوژی آبی، پرورش صدفها، باکتریها و جلبکها و انرژی باد فراساحلی مزارع بادی روز به روز در سراسر جهان محبوبیت بیشتری پیدا کرده و بر اساس گزارش « Outshore Wind Outlook ۲۰۱۹ » توسط آژانس بینالمللی انرژی (IEA) نیروی بادی فراساحلی پتانسیل تولید بیش از ۱۸ برابر تقاضای جهانی برق را دارد.
با توجه به تنوع زیستی دریایی بالا و تنوع ژنتیکی که نشان دهنده آن است، پتانسیل گسترش در بخشهای بیوتکنولوژی دریایی، داروسازی، مزارع دریایی در قفس یا آبزی پروری دریایی در خشکی، مزارع پرورش میگو، پتانسیل ذخایر ماهی دریایی، تولیدات نفتی-گازی و شیمیایی بالا است.
ارزش اقتصاد اقیانوسی در سراسر جهان حدود ۱.۵ تریلیون دلار در سال است که آن را به هفتمین اقتصاد بزرگ جهان تبدیل میکند. قرار است تا سال ۲۰۳۰ دو برابر شود و به ۳ تریلیون دلار برسد. ارزش کل داراییهای اقیانوسی (سرمایه طبیعی) ۲۴ تریلیون دلار برآورد شده است.
Source: فاطمه امیر احمدی
چرا لندن همیشه بارانی است؟
به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، چرا لندن همیشه بارانی است؟ در پاسخ به این پرسش، شاعری ایرانی که در دههی پنجاه شمسی اقامتی چندماهه در این شهر داشت، در شعری اینطور داده است: «ابرهای لندن / مثل من آوارهاند / دور از وطن خویش / همیشه میبارند.»
اما واقعاً چرا لندن همیشه بارانی است؟ در فیلمها و سریالهای انگلیسی همواره آسمان لندن در حال باریدن است. حتی در رمانهای انگلیسی، مربوط به هر دورهی تاریخی باشند، ابر و باران حضوری پررنگ و تعیینکننده دارند. انگار لندن را بدون باران نمیتوان تصویر و تصور کرد. اما آیا این باران همیشگی، کلیشهای اغراق شده است یا حقیقتی جغرافیایی و قابل اثبات پشت آن نهفته است؟
در این مقاله، دلایل علمی و جغرافیایی بارانی بودن لندن را بررسی میکنیم و نکاتی کاربردی برای سفر به این شهر جذاب ارائه میدهیم. اگر قصد دارید با تور اروپا به مقصد لندن سفر کنید، یا محض کنجکاوی به اطلاعاتی درباره آبوهوای این شهر نیاز دارید، این مقاله را بخوانید.
نکات جغرافیایی؛ چرا لندن همیشه بارانی است؟
لندن به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود و تأثیرات جریانهای هوایی، همیشه بارانی بهنظر میرسد. برای پاسخ به پرسش چرا لندن همیشه بارانی است، دلایل اصلی این ویژگی جغرافیایی به شرح زیر هستند:
نزدیکی به اقیانوس اطلس و دریای شمال
لندن در نزدیکی اقیانوس اطلس و دریای شمال قرار دارد، که این موقعیت باعث میشود جریانهای هوایی مرطوب به سمت این شهر حرکت کنند. هوای مرطوب از اقیانوس به مناطق داخلی حرکت میکند و وقتی به مناطق کمفشار در لندن میرسد، بهراحتی به بارش باران تبدیل میشود. این نزدیکی همچنین باعث میشود که تغییرات آبوهوایی سریعتر و غیرمنتظرهتر در این شهر رخ دهد.
سیستمهای کمفشار و رطوبت بالا
انگلستان و بهویژه لندن، در منطقهای با فشار کم جوی قرار دارند. این سیستمها اغلب رطوبت را از اقیانوس اطلس جذب کرده و آن را به باران تبدیل میکنند. نتیجه این فرایند، بارشهای مکرر در لندن است که گاهی به صورت نمنم و گاهی به صورت باران شدید تجربه میشود. این سیستمهای کمفشار نقش کلیدی در ایجاد آبوهوای مرطوب و خنک لندن دارند.
جریانهای هوایی اقیانوسی
جریانهای هوایی اقیانوسی که از سمت اقیانوس اطلس شمالی میآیند، نقشی کلیدی در آوردن رطوبت به لندن دارند. این جریانها باعث میشوند که هوا همیشه مرطوب و بارانی باشد، بهویژه در فصلهای سردتر سال. این جریانها به همراه بادهای غالب غربی، رطوبت را به داخل کشور حمل میکنند و باعث بارشهای مداوم میشوند.
آبوهوای لندن از آغاز بهار تا پایان زمستان
لندن شهری است که هر فصل آن زیباییها و ویژگیهای خاص خود را دارد. اگرچه بارندگی در تمام طول سال دیده میشود، اما شدت و نوع آن بسته به فصل تغییر میکند. در ادامه، نگاهی دقیقتر به آبوهوای لندن در هر فصل میاندازیم تا به روشنی ببینیم چرا لندن همیشه بارانی است.
فصل بهار (مارچ تا می)
بهار در لندن با دمایی معتدل و بارشهای پراکنده همراه است. دمای میانگین در این فصل بین ۸ تا ۱۵ درجه سانتیگراد است. در این زمان از سال، طبیعت لندن جان تازهای میگیرد و پارکها و باغهای شهر پر از شکوفه میشوند.
بارندگی در بهار معمولاً به صورت نمنم است و این فصل یکی از بهترین زمانها برای سفر به لندن محسوب میشود. اگر با تور اروپا به لندن میآیید، بهار به دلیل هوای دلپذیر و مناظر سرسبز، انتخابی عالی است.
فصل تابستان (ژوئن تا آگوست)
تابستان در لندن معمولاً گرمترین فصل سال است، اما همچنان بارندگیهایی پراکنده دارد. دمای میانگین در این فصل بین ۱۵ تا ۲۵ درجه سانتیگراد است. این فصل زمانی مناسب برای گشتوگذار در فضای باز، بازدید از موزهها و شرکت در فستیوالهای خیابانی است.
بارندگی در تابستان معمولاً کمتر است، اما وجود چتر همچنان توصیه میشود. برای کسانی که به دنبال تجربه لندن در هوای نسبتاً خشکتر هستند، تابستان انتخاب مناسبی است.
فصل پاییز (سپتامبر تا نوامبر)
پاییز در لندن زمانی است که طبیعت به زیبایی تغییر میکند. برگهای درختان به رنگهای زرد، نارنجی و قرمز درمیآیند و دمای هوا بین ۱۰ تا ۱۸ درجه سانتیگراد متغیر است. بارندگی در این فصل نسبتاً زیاد است و ممکن است روزهایی با باران مداوم تجربه کنید.
پاییز زمانی عالی برای عکاسی و لذت بردن از مناظر شهری لندن است. اگر قصد خرید بلیط لندن به تهران را دارید، پاییز میتواند زمان خوبی برای بازدید از این شهر باشد.
فصل زمستان (دسامبر تا فوریه)
زمستان در لندن سرد و مرطوب است. دمای میانگین بین ۲ تا ۸ درجه سانتیگراد است و احتمال بارش برف نیز وجود دارد، هرچند که بارش برف معمولاً شدید نیست. این فصل زمانی مناسب برای تجربه فضای کریسمس در لندن است، که شامل بازارهای کریسمس، نورپردازیهای زیبا و حالوهوای جشن است.
در سفر به لندن چه لباسهایی با خود ببریم؟
تا اینجا مقاله پاسخ دادیم که چرا لندن همیشه بارانی است؛ حالا باید بدانیم سفر به لندن بدون آمادهسازی مناسب برای آبوهوای بارانی میتواند ناخوشایند باشد. برای اینکه سفری راحت و بدون مشکل داشته باشید، پیشنهاد میکنیم موارد زیر را حتماً به همراه داشته باشید.
لباسهای ضدآب
داشتن یک بارانی یا کاپشن ضدآب برای روزهای بارانی ضروری است. این لباسها شما را از خیس شدن در امان نگه میدارند و در عین حال به شما اجازه میدهند در فضای باز به گشتوگذار ادامه دهید. بارانیهای سبک و قابلحمل که به راحتی در کیف جا میشوند، انتخاب مناسبی برای سفر به لندن هستند.
یک چتر کوچک و قابلحمل از ضروریترین لوازم برای سفر به لندن است، چرا که بارش باران میتواند ناگهانی و غیرمنتظره باشد. ترجیحاً چترهای مقاوم در برابر باد را انتخاب کنید، زیرا وزش بادهای شدید ممکن است چترهای معمولی را بیفایده کند.
کفشهای مقاوم در برابر آب
کفشهای ضدآب و راحت برای پیادهروی در خیابانهای بارانی لندن بسیار کاربردی هستند. کفشهای اسپرت با زیره محکم که از نفوذ آب جلوگیری کنند، علاوه بر راحتی، امنیت شما را در مسیرهای لغزنده نیز تأمین میکنند.
لباسهای گرم
در فصول سردتر سال، داشتن لباسهای گرم مانند ژاکت یا پلیور ضروری است. همچنین، همراه داشتن شال گردن یا کلاه میتواند شما را در برابر سرما و بادهای سرد لندن محافظت کند، بهویژه در ماههای زمستانی.
لباسهای چندلایه
آبوهوای لندن ممکن است در طول روز تغییر کند، بنابراین پوشیدن لباسهای چندلایه میتواند شما را در برابر تغییرات دما محافظت کند. این سبک لباس پوشیدن به شما امکان میدهد در صورت گرم یا سرد شدن هوا، به راحتی یک لایه را اضافه یا کم کنید.
جمعبندی؛ در هوای بارانی لندن با طاهاگشت
لندن، با ابرهای بارانزایش که همیشه بر فراز این شهر زیبا در حرکتاند، یکی از جذابترین شهرهای جهان است که تجربهای بینظیر برای هر گردشگری فراهم میکند. از دلایل علمی بارانی بودن این شهر گرفته تا زیباییهای هر فصل و توصیههای کاربردی برای سفر، همگی نشان میدهند که لندن شهری برای تمام فصول است.
اگر قصد دارید سفری بیدغدغه و راحت به لندن داشته باشید، تورهای حرفهای طاهاگشت بهترین گزینه برای شما هستند. خدماتی مانند اخذ ویزای انگلیس، ترجمه مدارک، راهنمای فارسیزبان و برنامهریزی دقیق سفر، از جمله امکاناتی هستند که طاهاگشت به شما ارائه میدهد. همچنین، پرواز تهران لندن و بازگشت را به سادهترین شکل ممکن برای شما رزرو میکنند.
با طاهاگشت، سفر به لندن آسان و بهیادماندنی خواهد بود؛ چمدانها را ببندید و آماده سفر شوید تا با چشمهای خودتان ببینید چرا لندن همیشه بارانی است؟
این مطلب یک خبر آگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.
Source: