Iran starts gas production from another infill well
The Iranian company Petropars, which is in charge of operations in Phase 1 of South Pars, said on Sunday that the launch of production from the new well had added over 2 million cubic meters (mcm), or nearly 80 million cubic feet, to the field’s daily output.
CEO of Petropars, Hamid Reza Saghafi, said the infill well has been drilled to a depth of 4,640 meters in one of the most difficult parts of the gas reservoir in South Pars.
“The project was successfully carried out relying on the expertise of the Iranian engineers,” Saghafi said.
He said that two more infill wells will be drilled in Phase 1 of South Pars to increase production from the field.
The so-called infill drilling is the addition of wells in a hydrocarbon field to decrease well spacing and accelerate the recovery of oil and gas from reservoirs.
Iran is currently producing 716 mcm per day of gas in South Pars, as the output is responsible for more than 70% of Iran’s total gas production.
The Iranian Oil Ministry has planned a total of 35 infill wells in the field, with authorities saying in early March that a first well had come on line in Phase 11.
The project is part of efforts to maintain and increase gas production from South Pars amid a growing demand for gas in Iran”s household, industry, and electricity generation sectors.
Source: Marzieh Rahmani
جریمههای رانندگی کجا هزینه میشود؟
دوشنبه ۱۹ خرداد ۱۴۰۴
اینستاگرام
نتایج زنده
خبرگزاری مهر | اخبار ایران و جهان | Mehr News Agency
فرهنگ و ادب
عناوین اخبار
فرهنگ عمومی
فرهنگ مقاومت
صنایع فرهنگی
کتاب و ادبیات
عناوین اخبار
سینمای ایران
سینمای جهان
رادیو و تلویزیون
موسیقی و هنرهای تجسمی
دین و اندیشه
عناوین اخبار
قرآن و عترت
حوزه و نهادهاي ديني
اسلام در جهان
علوم انسانی
اندیشمندان و اندیشکده ها
حوزه و دانشگاه
عناوین اخبار
دانش و فناوری
عناوین اخبار
فناوری های نوین
فناوری اطلاعات و ارتباطات
عناوین اخبار
عناوین اخبار
قضایی و حقوقی
میراث فرهنگی و گردشگری
جوان و خانواده
آموزش و پرورش
رفاه و خدمات اجتماعی
آسیب های اجتماعی
حوادث و بلایا
سایر حوزه ها
عناوین اخبار
اقتصاد جهان
اقتصاد ایران
بانک و بیمه وبورس
کشاورزی و دامداری
صنعت و معدن و تجارت
کار و تعاون
سایر حوزه ها
عناوین اخبار
کالاهای اساسی
خرده فروشی و خدمات
عناوین اخبار
فوتبال ایران
فوتبال جهان
کشتی و وزنهبرداری
ورزشهای رزمی
سایر ورزشها
عناوین اخبار
امنیتی و دفاعی
احزاب و تشکلها
سیاست خارجی
انقلاب اسلامی
عناوین اخبار
ایران در جهان
آسیای شرقی و اقیانوسیه
غرب آسیا و آفریقای شمالی
آفریقای مرکزی و جنوبی
آمریکای شمالی
آمریکای لاتین
عناوین اخبار
آذربایجان شرقی
آذربایجان غربی
چهارمحال و بختیاری
خراسان جنوبی
خراسان رضوی
خراسان شمالی
سیستان و بلوچستان
کهگیلویه و بویراحمد
عناوین اخبار
منابع خارجی
عناوین اخبار
فرهنگ و اندیشه
دانش و فناوری
عناوین اخبار
دکه روزنامه
دیگر رسانهها
عناوین اخبار
۱۹ خرداد ۱۴۰۴ – ۰۹:۱۸
جریمههای رانندگی کجا هزینه میشود؟
سال گذشته حدود ۱۲ هزار میلیارد تومان از محل جرایم رانندگی به حساب خزانه واریز شد.
تصادفات رانندگی
جریمه رانندگی
پلیس راهنمایی و رانندگی
مطالب مرتبط
بسته شدن جاده چالوس به دلیل عبور احشام از امشب تا فردا
ترافیک سنگین در اکثر معابر و بزرگراههای پایتخت
اعمال قانون بیش از ۲۰ هزار خودروی دودزا در پایتخت
جریمه و اعمال قانون با مبالغ پایین تأثیری در کاهش تخلفات ندارد
ترافیک پرحجم صبحگاهی در اکثر معابر و بزرگراههای تهران
شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمیشود.
نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمیشود.
* لطفا حاصل عبارت را در جعبه متن روبرو وارد کنید
موضوعات داغ: فیلم
رهبر معظم انقلاب اسلامی
الهه حسین نژاد
انقلاب اسلامی ایران
رژیم صهیونیستی
مهمونی ده کیلومتری
نسخه دسکتاپ
نسخه موبایل
All Content by Mehr News Agency is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
تمام حقوق برای خبرگزاری مهر محفوظ است.
طراحی و تولید: نستوه
گرافیک: استودیو پیکسل
Source:
امروز ۱۹ خرداد؛ قیمت جهانی طلا کاهش یافت
به گزارش خبرنگار مهر امروز دوشنبه قیمت جهانی طلا کاهش یافت و تحت تأثیر چند عامل مهم از جمله بهبود روابط تجاری چین و آمریکا و گزارش مثبت اشتغال در آمریکا قرار گرفت. سرمایهگذاران جهانی در حال بازنگری مواضع خود نسبت به فلزات گرانبها هستند.
کاهش قیمت اونس طلا در معاملات جهانی
در معاملات امروز، قیمت هر اونس طلا با ۰.۱۳ درصد افت، به ۳۳۰۵ دلار و ۹۷ سنت رسید. همچنین، قیمت آتی طلا در بازار کامکس نیویورک نیز با ۰.۶۴ درصد کاهش به ۳,۳۲۵ دلار و ۲۰ سنت رسید.
این ارقام نشان میدهد که ریزش قیمت طلا به دنبال کاهش تقاضای سرمایهگذاری شکل گرفته است.
سه تن از مشاوران ارشد دونالد ترامپ قرار است امروز در لندن با مقامهای چینی دیدار کنند. این مذاکرات میتواند به کاهش سطح تنش تجاری کمک کرده و فشار تقاضا برای طلا بهعنوان پشتوانه امن را کاهش دهد.
تحلیلگران معتقدند حتی اگر تعرفههای تجاری به طور کامل حذف نشوند، مذاکرات میتواند شدت اثر آنها را کاهش دهد. این موضوع در کنار هزینه بالای تجارت و افزایش کسری بودجه آمریکا، فضای اقتصادی پرنوسانی را ایجاد کرده است.
وزارت کار آمریکا اعلام کرد که در ماه مه، ۱۳۹ هزار شغل جدید ایجاد شده است که از پیشبینی تحلیلگران فراتر بود.
نرخ بیکاری نیز در سطح ۴.۲ درصد ثابت مانده است. این آمار باعث شد تا انتظارها برای کاهش سریع نرخ بهره توسط فدرال رزرو کاهش یابد.
سرمایهگذاران اکنون معتقدند فدرال رزرو احتمالاً در اکتبر ۲۰۲۵ یکبار نرخ بهره را کاهش خواهد داد. از آنجا که طلا یک سرمایه بدون سود است، در دورههایی که نرخ بهره پایین است، جذابتر میشود.
Source: محمدحسین سیف اللهی مقدم
کنسرت دور از دسترستر از همیشه
به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه «فرهیختگان» در گزارشی درباره اینکه گرانی بلیت کنسرتها به سطح لوکس رسیده است نوشت: «کنسرت موسیقی لوکس شد.» ساده از کنار این جمله نباید رد شد؛ در روزهای اخیر اعلام شد روزبه نعمتاللهی در روزهای پایانی خرداد و در حیاط هنر کاخ نیاوران قرار است کنسرت برگزار کند. کنسرتی که قیمت بلیت آن از ۸۵۰ هزار شروع و تا ۳ میلیون تومان ادامه دارد. ۵۰ درصد بلیتها با این مبلغ درحالی بهفروش رسید که در سال ۱۴۰۴، خوانندگان دیگر با بلیت ۳۰۰ هزار تا ۱ میلیون ۶۰۰ هزار تومانی روی صحنه رفتند. موضوعی که شاید زنگ خطری باشد برای اعلام گرانتر شدن قیمت بلیت کنسرت.
پس از انتشار خبر کنسرت ۳ میلیونی این خواننده، صفحه بلیتفروشی این کنسرت در سایت موردنظر مسدود شد و بابک رضایی، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد در واکنش به این موضوع به ایسنا گفت: «زمانی که درباره قیمت بلیت این کنسرت به من اطلاع داده شد، بلافاصله گفتم باید مانع برگزاری و بلیتفروشی آن شد. برای بلیتفروشی کنسرتها باید یک تعرفه مشخص شود و نباید این گونه باشد که هرکسی صبح که بیدار میشود تصمیم بگیرد در آن روز به قیمتی که دوست دارد، بلیتفروشی کند. حداقل باید با دفتر موسیقی هماهنگیهای لازم انجام شود که به یکباره شاهد جهش قیمت دوبرابری در کمتر از یک ماه نباشیم.»
از این گفتوگو مدت زیادی نگذشت که دفتر موسیقی وزارت ارشاد با انتشار اطلاعیهای از در دستور قرار دادن تدوین شیوهنامه قیمتگذاری بلیت کنسرتها در راستای حمایت از حقوق مخاطبان و فعالان حوزه موسیقی خبر داد. به همین بهانه تصمیم گرفتیم قیمت بلیت کنسرت در ایران و کشورهای خارجی را با توجه به میزان درآمد هر فرد بررسی کنیم. برای این موضوع، میانگین درآمد هر فرد در کشورهای ایران، آمریکا، کانادا، استرالیا، آلمان، فرانسه، انگلیس و ایتالیا را با توجه به واحد پول تومان، دلار، یورو و پوند بررسی کردیم. در کنار درآمدها میانگین قیمت بلیت کنسرت هرکدام از این کشورها را حساب کردیم تا ببینیم برای اینکه یک فرد، یک بار در ماه به کنسرت برود چند درصد از حقوقش را باید کنار بگذارد. نتیجه قابل تأمل است. در کشورهای نامبرده شده تنها بین ۱ تا حدود ۵ درصد در بیشترین حالت باید کنار گذاشته شود. اما در ایران ۸.۱ درصد از درآمد برای رفتن به کنسرت در نظر گرفته میشود. یعنی بین ۲ تا ۲.۵ برابر کشورهای دیگر.
در این گزارش همچنین نگاهی به قیمت بلیت کنسرت ۱۰ خواننده ایرانی و ۱۰ خواننده خارجی داشتیم که نتیجه آن قابل توجه است؛ بلیت کنسرت خوانندگان خارجی براساس سابقه، شهرت و مهارت آنها تعیین میشود و از این رو با مبالغ متفاوتی روبهرو هستیم. اما در ایران یک قیمت واحد برای همه خوانندگان مشخص میشود. به زبان سادهتر با پرداخت یک مبلغ مشخص، هم میتوان در کنسرت یک خواننده شناخته شده و با مهارت بالا و هم در کنسرت یک خواننده با توانایی کمتر حضور پیدا کرد که این موضوع از لحاظ استانداردهای جهانی دچار مشکل است. در ادامه با توجه به قیمت بالای بلیت کنسرت، وجوه مختلف کنسرت رفتن یک خانواده ایرانی را بررسی کردیم.
در جستوجوی سالن استاندارد
با شنیدن قیمت میلیونی بلیت کنسرت در ایران یک سوال در ذهن دغدغهمندان این حوزه مطرح میشود، آن هم اینکه سالنهای کنسرت تا چه میزان از ویژگی استاندارهای جهانی برخوردار هستند. موضوعی که در فروردین ۱۴۰۴ سوژه «فرهیختگان» شد و با بررسی آمارهای موجود و گفتوگو با افراد کارشناس یک نتیجه در بر داشت؛ سالنهای استاندارد برای اجرای کنسرت در ایران کمتر از تعداد انگشتان دست است. این موضوع باعث شده اجرای کنسرتها محدود به چند شهر بزرگ شود که وضعیت بهمراتب بهتری نسبت به دیگر شهرها دارند. در برخی شهرها سالنی برای اجرای کنسرت وجود ندارد، برخی شهرهای دیگر هم که صاحب سالن هستند، ظرفیتهای محدود دارند و زیرساختشان برای اجرای کنسرت مناسب نیست. با چنین وضعیتی طبیعی است که خواننده بخواهد در فضایی مناسبتر روی صحنه برود و درنهایت شهرستانها و شهرهای کوچکتر در حاشیه قرار بگیرند.
در آن سوی مرزها البته اوضاع کمی متفاوتتر از ایران است. برگزارکنندگان کنسرت در خارج از کشور به استانداردسازی سالنها توجه بیشتری میکنند و زیرساختها طوری فراهم میشود که درنهایت یک مجموعه فرهنگی مناسب برای مخاطب فراهم میشود. موضوعی که دور از ذهن نیست اگر بخواهد در ایران هم اعمال شود و این موضوع تنها توجه مسئولان مربوطه را میطلبد.
در گفتوگویی که پیشاز این با اُرُد انزابیپور، مهندس طراح آکوستیک داشتیم به این موضوع اشاره کرده بود که اینطور نیست که ما زیرساخت نداشته باشیم یا نتوانیم سالنهای کنسرت خود را استاندارد کنیم. او بیان کرده بود: «هم دانش فنی آن وجود دارد، هم توانایی مهندسی، هم تجهیزات لازم؛ همهچیز فراهم است. اساساً مسئله این نیست. ببینید، بارها این گفتوگو میان ما و دوستانی که در این عرصه فعالند درگرفته است. آنها میگویند «این استانداردهایی که مدنظر شما و همکارانتان است، از سوی مردم درک نمیشود.» پاسخ من همیشه این بوده است: «اشتباه میکنید. مسئله اصلی من این نیست که مردم این استانداردها را درک میکنند یا خیر؛ مسئله این است که شما بهعنوان سازنده یا مجری، خودتان ضرورت این استانداردها را درک نمیکنید؛ زیرا اگر درک میکردید، به نظر یا درک مردم توجه نمیکردید و کار درست را انجام میدادید.» به بیان سادهتر، هم علم وجود دارد و هم زیرساخت و تنها باید ضرورت استانداردسازی درک شود و نگاه تنها به کمیت درآمد مالی نباشد و کیفیت هم در نظر گرفته شود.
کنسرت رفتن آرزو میشود
قیمت بلیت کنسرت در سال ۱۴۰۴ از ۳۰۰ هزار شروع میشود و تا ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان ادامه دارد. شاید در نگاه اول خواننده این گزارش اهمیت این افزایش قیمت را متوجه نشود و بههمین دلیل این قیمت را با میانگین درآمد یک خانوار بررسی کردیم.
با توجه به اینکه مرکز آمار ایران در گزارش هزینه-درآمد خانوار، میانگین درآمد فرد (در قالب درآمد خانوار) را تا انتهای سال ۱۴۰۲ اعلام کرده، در گزارش پیشرو با لحاظ اینکه در ۴ سال گذشته درآمد خانوار سالانه حولوحوش ۴۵ تا ۵۰ درصد رشد داشته، میانگین درآمد هر فرد در مناطق شهری کشور برای سال ۱۴۰۴ حدود ۱۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان و درآمد یک خانواده ۴ نفره معادل ۴۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان برآورد میشود. این توضیح از این منظر ضروری است که در ظاهر به نظر میرسد درآمد ۱۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومانی برای هر فرد ساکن مناطق شهری در سال ۱۴۰۴ کم و ناچیز به نظر برسد. در این خصوص باید توجه داشت در کل کشور از جمعیت ۸۶ میلیون نفری، تنها ۲۴ میلیون نفر شاغل بوده و مابقی افراد، جز جمعیت غیرفعال محسوب میشوند که درآمد آنها از مواردی همچون اجاره مسکن، سپرده بانکی، درآمد بورسی و بازنشستگی تأمین میشود یا از عائله و تحت تکفل یک فرد شاغل یا بازنشسته.
برگردیم به اصل گزارش. همانطور که گفته شد با فرض اینکه میانگین رشد درآمد، سالیانه بین ۴۵ تا ۵۰ درصد بوده در سال ۱۴۰۴ درآمد یک خانواده ۴ نفره معادل ۴۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان است. میانگین قیمت بلیت کنسرت هم در سال جاری ۹۵۰ هزار تومان محاسبه میشود. یعنی با در نظر گرفتن این مبلغ، اگر بخواهیم تصور کنیم یک خانواده ۴ نفره میخواهند به کنسرت بروند، ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان برای خرید بلیت نیاز است. یعنی ۸.۱ درصد از درآمد یک ماه. این موضوع را باید در نظر گرفت که باتوجه به دغدغههای دیگری مثل خوراک، پوشاک، تحصیل و… باید دید اصلاً فرصتی برای رفتن به کنسرت باقی میماند؟ جواب بهطور مشخص «خیر» است و نتیجه این میشود که کنسرتها مختص به یک قشر خاص شده و از زندگی طبقه متوسط بهطور کامل حذف میشود. اینجاست که اهمیت بلیت میلیونی برای یک شب مشخص میشود و زنگ خطری را برای مسئولان فرهنگی به صدا درمیآورد تا پای کار بیایند و با سیاستگذاری مناسب مخاطب عام این حوزه را حفظ کنند و با تصمیمهایی که منجر به گرانی بلیت میشود، کنسرت را بهسمت طبقاتیشدن سوق ندهند.
پلیبک بخوان و پادشاهی کن
«این صدا را چه کسی پخش کرد؟»؛ دیالوگی که معین زندی در کنسرت اسفند ۱۴۰۳ بیان کرد. اما موضوع از چه قرار بود؟ خواننده درحال اجرا (پلیبکخوانی) بود و از موسیقی جا ماند، صدا پخش میشد اما خواننده که شوکه شده بود تنها نگاه میکرد. البته برخورد مخاطبان هم کمی عجیب بود. آنها بهجای انتقاد ایستاده خواننده محبوبشان را تشویق کردند و بههمین سادگی آبها از آسیاب افتاد.
معین زندی البته تنها نمونه پلیبکخوانی نیست. از اوایل دهه ۹۰ که مصادف شد با ورود گسترده خوانندگان پاپ، این امر با سرعت بیشتری ادامه پیدا کرد و امروزه شاید کمتر خوانندهای باشد که از پلیبک در کنسرتهای خود استفاده نکند. ماکانبند، حمید هیراد، مجید رضوی، هوروشبند و… نامهای آشنایی هستند که پلیبک خواندنشان در سالهای اخیر، واکنشهای مختلفی را در فضای مجازی به دنبال داشته است. در ابتدای امر این سوال در ذهن مخاطب ایجاد میشود که یک خواننده، چرا باید با دست گذاشتن روی پلیبک، سابقه و محبوبیت خود را خدشهدار کند و حرفهاش را زیر سوال ببرد.
شاید برای این موضوع بتوان چند دلیل آورد؛ هرچند که البته به قصد عادیسازی این امر و توجیه آن نیست. اول اینکه پلیبک خواندن از لحاظ هزینهای برای تهیهکننده مقرون بهصرفهتر است. دوم اینکه برخی خوانندگان از فرط ناتوانی برای اجرای زنده، ترجیح میدهند با گول زدن مخاطب جایگاه و وجهه هنری خود را حفظ کنند. از طرفی دیگر هم اجرای پلیبک اشتباهات کمتری را نسبت به اجرای زنده دارد و گویا کنسرتگذاران ترجیح میدهند با خیال آسوده، کنسرت برگزار کنند و لو رفتن اجرای پلیبک را به جان بخرند. نتیجه این رفتار هم برای مخاطب میشود، خرید بلیت میلیونی برای شنیدن لبخوانی خواننده. اما در این میان خواننده سود میبرد، هزینه خود را برای اجرای کنسرت دریافت میکند اما حنجره خود را اذیت نمیکند.
چه کسی حواسش به بازار سیاه است؟
سایتهای فروش بلیت کنسرت، معمولاً از چند هفته پیش از روی صحنه رفتن یک خواننده کار خودشان را آغاز میکنند. سایت بالا میآید و براساس مکان برگزاری و دور و نزدیک بودن صندلی به صحنه، قیمتها مشخص میشود و مخاطبان میتوانند بلیت خواننده محبوبشان را خریداری کنند. استقبال از بعضی خوانندهها به قدری زیاد است که سایت از دسترس خارج میشود و درنهایت عدهای از هواداران میمانند و بلیتی که خریداری نشده. آنها اما نگرانی ندارند چون در چند سال اخیر بازارهای ثانویه هم بستری برای خرید و فروش بلیت شدهاند.
برخی افراد در بستر اپلیکیشنهای اینترنتی نقش واسطه را بازی میکنند، یعنی بلیتها را بهصورت عمده خریداری میکنند و آن را با قیمت بالاتری میفروشند. عدهای دیگر هم که خودشان مخاطب هستند، پس از خرید بلیت فرصت حضور در کنسرت را نمییابند و مجبور به فروش آن در بازار ثانویه میشوند. در این گزارش قصد نداریم بگوییم بازار ثانویه خوب است یا بد. موضوع قیمت بلیت کنسرت در این بستر است که بیهیچ نظارتی در نظر گرفته میشود. با گشتوگذاری در دیوار میبینیم کف قیمت بلیت ۷۰۰ هزار تومان است و تا حدود ۵ میلیون تومان هم بالا میرود. یعنی باتوجه به افزایش تقاضا و نبود نظارت، واسطهها قیمت بلیت کنسرت را تقریباً ۳ برابر سایتهای رسمی بهفروش میرسانند.
Source: