بحران کمبود جراحان عمومی در راه است؟
فرزاد پناهی دبیر انجمن جراحان عمومی ایران، عضو هیأت مدیره جامعه جراحان ایران در گفتگو با خبرنگار خبرگزاری مهر با اشاره به نقش حیاتی جراحان عمومی در مدیریت خدمات اورژانس و درمانی کشور هشدار داد: کاهش چشمگیر علاقه به ادامه تحصیل در رشته جراحی عمومی و خالی ماندن بسیاری از کرسی‌های رزیدنتی می‌تواند در آینده‌ای نه‌چندان دور نظام درمانی کشور را با بحران کمبود جراح مواجه کند.
نقش محوری جراح عمومی در مناطق محروم و مراکز درمانی
وی افزود: جراحی عمومی یکی از مهم‌ترین ارکان نظام سلامت، به‌ویژه در مناطق محروم و مراکز اورژانس است. جراحان عمومی، در خط مقدم رسیدگی به بیماران اورژانسی، اولین افرادی هستند که باید شرایط جراحی را تشخیص و در اسرع وقت مداخله کنند؛ حتی در مواردی که منشأ مشکل مشخص نیست.
به گفته دبیر انجمن جراحان عمومی ایران، توزیع جراحان عمومی در بیمارستان‌های کشور به‌طور نسبی مناسب است و تقریباً اکثر مراکز درمانی به خدمات این متخصصان دسترسی دارند. با این حال، خطر اصلی مربوط به آینده است؛ زمانی که با بازنشستگی تدریجی جراحان فعلی و نبود جایگزین‌های کافی، شکاف بزرگی در ارائه خدمات درمانی پدید خواهد آمد.
صندلی‌های خالی رزیدنتی و کاهش اقبال نسل جوان
وی ادامه داد: یکی از مهم‌ترین نگرانی‌ها، کاهش شدید علاقه دانش‌آموختگان پزشکی به ادامه تحصیل در رشته جراحی عمومی است و در برخی دانشگاه‌ها از ۴۰ ظرفیت رزیدنتی جراحی، تنها ۸ یا ۹ مورد پر شده است و این آمار نگران‌کننده، زنگ خطری برای آینده سلامت کشور است و دلایل متعددی از جمله مشکلات معیشتی، فشارهای روانی و کاهش انگیزه را می‌توان برای آن برشمرد.
جراح شدن؛ رویایی که دیگر جذاب نیست؟
پناهی افزود: فشارهای اقتصادی، به‌ویژه برای پزشکان جوانی که متأهل هستند و قصد اقامت در شهرهای بزرگ را دارند، یکی از اصلی‌ترین موانع ادامه مسیر تخصص در جراحی عمومی است. درآمد ناکافی، هزینه‌های بالای زندگی در کلان‌شهرها و عدم حمایت کافی، باعث شده‌اند تا رشته‌هایی که روزی از پرطرفدارترین‌ها بودند، اکنون با بی‌میلی مواجه شوند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: اگر مسئولان وزارت بهداشت و نهادهای بالادستی هرچه سریع‌تر برای بازنگری در سیاست‌های آموزشی، معیشتی و انگیزشی پزشکان و دستیاران اقدامی نکنند، نظام درمانی کشور در آینده با کمبود جدی در کادر جراحی عمومی مواجه خواهد شد و این مسئله، به‌ویژه در شرایط بحرانی مانند حوادث طبیعی و سوانح، می‌تواند به یک بحران انسانی منجر شود.
Source: محدثه رمضانعلی