جشن‌های دهه غدیر باشکوه در برگزار شود
به گزارش خبرنگار مهر، آیت‌الله محمدباقر محمدی لائینی یکشنبه شب در همایش جمعی از ائمه جمعه استان خراسان رضوی در ساری، ضمن خوشامد اظهار کرد: امیدواریم که حضور میهمانان در این استان، در راستای خدمت به نظام، دین و مردم قرار گیرد.
آیت‌الله محمدی لائینی همچنین به اهمیت فضای عاطفی و بانشاط در خانواده اشاره کرد و آن را بهترین یاور برای طاعت خدا خواند.
نماینده ولی فقیه در مازندران با اشاره به موضوع عید غدیرخم و اهمیت امامت که به آیه ۴۰ سوره بقره “اوفوا بعهدی اوف بعهدکم”، امامت را “عهد خدا” خواند و بر لزوم وفاداری به این عهد تأکید کرد.
این مسئول در ادامه با بیان اینکه متأسفانه پس از پیامبر اکرم (ص)، تنها عده قلیلی به این عهد الهی وفادار ماندند، به دوران کنونی اشاره کرد و گفت: امروز در دورانی هستیم که به لطف خداوند، مردم نسبت به نظام امامت الهی، البته در چهره ولی فقیه و نه امام معصوم، وفاداری نشان داده‌اند.
وی با بیان اینکه مردم بزرگترین فرصت و در عین حال می‌توانند بزرگترین تهدید برای نظام اسلامی هم باشند، عنوان کرد: اگر مردم پای کار و همراه باشند، هیچ قدرتی نمی‌تواند به ما ضربه بزند، اما اگر عقب‌نشینی کنند و رویگردان شوند، این بزرگترین تهدید است.
آیت الله محمدی لائینی یادآور شد: تمام توطئه‌ها و فتنه‌های دشمنان با هدف ایجاد نارضایتی و عصبانیت در مردم است تا از درون، نظام را تضعیف کنند.
امام جمعه ساری بزرگترین خدمت در حال حاضر را کسب رضایت مردم و پرهیز از رنجاندن آنان دانست و از وجود نارضایتی‌هایی در برخی ادارات و از سوی برخی شخصیت‌ها به دلیل اخلاق بد، تکبر، و سیره زندگی اشرافی و تجملاتی انتقاد کرد و خواستار آن شد که مسئولان مردم را مورد تکریم قرار دهند.
این مسئول ضمن تبریک سالروز آغاز رهبری مقام معظم رهبری و تسلیت رحلت امام خمینی (ره)، با اشاره به سفر اخیر خود به مشهد و وضعیت نامناسب جاده‌ای در بخش‌هایی از مسیر، خواستار رسیدگی مسئولان استان به این موضوع شد.
وی ضمن دعا برای سلامتی و تعجیل در فرج امام زمان (عج)، سلامتی مقام معظم رهبر انقلاب و باشکوه‌تر برگزار شدن جشن‌های غدیر را خواستار شد.
Source:
مافیای پت‌شاپ علیه آرامش مردم
به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه «فرهیختگان» درباره افزایش سگ‌گردانی و رشد اقتصاد مرتبط که موجب ممنوعیت آن در بسیاری از شهرها شده است نوشت: تا لحظه نوشتن این گزارش، در استان‌های تهران، یزد، اصفهان، آذربایجان غربی، قزوین، سمنان، همدان، لرستان، گلستان و شهرهای خمین، اندیمشک، ارومیه، تبریز، اردبیل و کرمانشاه سگ‌گردانی در پارک‌ها و معابر ممنوع اعلام شده است. اگر دقت کنید، دیگر کمتر صدای خنده و شادی کودکان از پارک‌ها به گوش می‌رسد. کمتر کسی است که دیگر در خیابان‌ها فرزندش را در آغوش گرفته و قدم بزند. صدایی که این روزها از دل پارک‌ها بلند می‌شود، صدای پارس سگ‌هاست و آنچه که جای فرزند و کودک را در آغوش زنان و مردان گرفته، توله‌سگ‌ها هستند.
چند سالی می‌شود که سگ‌پروری در کشورمان نسبت به قبل زیاد شده و خانواده‌ها یا افراد به بهانه‌های مختلف سراغ نگهداری سگ می‌روند. این رویه در دل جامعه ما تا جایی پیش رفته که به دنبال نگهداری از سگ، امروز اقتصاد مرتبط با این مسئله نیز به وجود آمده است. در جامعه‌مان حالا دیگر سگ‌ها آرایشگاه دارند، آتلیه مخصوص به خودشان را دارند و از همه مهم‌تر که در کلانشهرها به‌خصوص در تهران به‌وضوح بیشتر شدن پت‌شاپ‌ها را می‌بینیم. همچنین بیمارستان‌های خصوصی دامپزشکی و بیشتر شدن کلینیک‌های دامپزشکی حیوانات خانگی در چند سال اخیر در کلان‌شهرهایی مانند تهران، یک جنبه دیگر مرتبط با سگ‌پروری است. ما در ماجرای نگهداری از سگ و اقتصاد آن حتی آمار و ارقام عجیب واردات و قاچاق لوازم نگهداری از سگ را هم می‌بینیم. البته این تمام ماجرا نیست و حتی شغل‌های عجیبی مانند مربی سگ هم به وجود آمده است که تربیت سگ و اهلی‌کردن آن را به عهده دارد.
مکان‌هایی مانند مهد سگ هم عموماً در مناطق شمال و متمول تهران برپا شده‌اند که وظیفه‌شان نگهداری از سگ در ساعات خاصی از روز است. حالا با تشدید وضعیت نگهداری از سگ‌ها و اتفاقات عجیبی که در حوزه نگهداری سگ‌ها افتاده، بالاخره دادستانی ورود کرده و در برابر حیوانات و ژست حیوان‌دوستی، از حقوق انسان‌ها دفاع کرده است. البته در این بین ناگفته نماند یکی از دلایل اصلی سگ‌گردانی در پارک‌ها و معابر، خلأهای قانونی و حمایت از افراد از این عمل است. درنهایت اما مجری قانون، خلأ بی‌توجهی قانون‌گذار را بعد از مدت‌ها جبران کرد و اکنون مجری قانون در تلاش است تا قاعده بازی با ممنوعیت سگ‌گردانی، تغییر کند.
هزینه‌های مختلف نگهداری از سگ چقدر است؟
بیشتر شدن پرورش سگ یک اقتصاد پنهان و غیررسمی نیز به وجود آورد. اقتصادی که در ویترین کار آن پت‌شاپ‌ها قرار دارند. عموماً برای نگهداری از حیوانات در خانه، غذای مخصوص، انواع ویتامین‌ها، داروها و واکسن‌ها، وسایل بازی و محیطی برای استراحت حیوان، جز ملزومات است. از دیگر وسایل موردنیاز می‌توان به ظرف غذا، قلاده، قفس، شامپو، کیف حمل‌ونقل، شانه، ناخن‌گیر، لباس مخصوص و… هم اشاره کرد که هزینه اضافه‌تری را می‌خواهند.
قیمت لباس‌های مخصوص از ۵۶۰ هزار تومان، ظرف غذا از ۳۰۰ تا ۶۵۰ هزار تومان، شامپو از ۱۵۰ هزار تومان، اسپری ریلکس کننده ۲۳۶ هزار تومان، برس ضد گره م و۸۵۰ هزار تومان، رول مرطوب‌کننده پنجه سگ ۵۵۰ هزار تومان، پودر ضد کک و کنه سگ ۲۵۰ هزار تومان، مکمل‌ها و داروها از ۳۰ هزار تومان، قلاده از ۷۹۰ هزار تومان، غذای خشک از ۳۵۵ هزار تومان تا ۳ میلیون ۹۰۰ هزار تومان، خاک غذای مرطوب و کنسرو ۷۵ هزار تومان، تشویقی سگ ۱۵۰ تا ۴۵۰ هزار تومان، مکمل از ۱۶۰ تا ۱ میلیون و ۲۵۰ هزار تومان، وسیله بازی از ۱۸۰ تا ۳۹۰ هزار تومان، خانه سگ از ۹۸۰ تا ۹ میلیون ۵۰۰ هزار تومان و تشک سگ از ۱ میلیون و ۱۵۰ هزار تومان تا ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار تومان است.
جای خالی یک تصمیم اصولی
خلأهای قانونی نگهداری از سگ چند بخش دارد. یکی از خلأها، ضرورت جرم‌انگاری تولید و بی‌ضابطه تولید و پرورش سگ است. در کشور ما با پدیده تولید و توله‌کشی انواع نژادها روبه‌روییم و این در حالی است که در جهان، توله‌کشی سگ و پرورش آن تنها بسته به چند نژاد خاص و توسط مراکز مشخص صورت می‌گیرد؛ چراکه هر نژادی نیاز به تکثیر ندارد و درنهایت امکان دارد این سگ‌ها به سگ ولگرد تبدیل شود. هرچند ممنوعیت سگ‌گردانی امری تحسین شده و تصمیمی عقلانی است؛ اما تا زمانی که نتوان بر تولید و پرورش سگ‌ها نظارت قانونمند داشت، این تصمیم یک تصمیم ناقصی به شمار می‌آید.
همچنین تعیین و تکلیف فعالیت پت‌شاپ‌ها و مراکز تولیدکننده و واردکننده غذای سگ و لوازم مربوط به آن یکی دیگر از خلأهای قانونی در حیطه همزیستی سگ و انسان است. در حال حاضر پت‌شاپ‌های موجود در سطح شهرها مرجع رسمی و قانونی برای پروانه ندارند و بسیاری از آنها تنها یک دستخط مکتوب از جهاد کشاورزی برای فعالیت خود اخذ کرده‌اند. این در حالی است که اساساً ماجرا ربطی به جهاد کشاورزی ندارد و مرجع فعالیت پت‌شاپ‌ها نیست. مسئولان مربوطه باید روشن کنند درنهایت مرجع رسمی برای فعالیت عرضه‌کننده‌های غذای سگ کدام نهاد است؟
در دنیا، هر سگ مانند پلاک هر ماشین یک کد شناسایی دارد و توسط میکروچیپ در بدن او جاسازی شده است. این قطعه الکترونیکی تا پایان عمر سگ از او جدا نمی‌شود و امکان شناسایی و ردیابی سگ را می‌دهد. مسئله‌ای که در این بین وجود دارد این است که افراد عموماً تا جایی که می‌توانند از یک سگ نگهداری می‌کنند و پس از آن وقتی که از عهده نگهداری آن برنمی‌آیند، قید مالکیت آن سگ را می‌زنند. اگر میکروچیپ به سگ وصل شود، افراد به‌راحتی نمی‌توانند سگ‌هایشان را در فضای عمومی رها کنند. یکی دیگر از سرفصل‌های مهم نگهداری از سگ، بحث پرداخت مالیات است. درهرصورت، نگهداری از سگ باید مانند نگهداری از خودرو مالیات و عوارض داشته باشد. در خریدوفروش، پرورش و حتی نگهداری سگ در فضایی مانند مهد سگ؛ مالیات اخذ شود. برای کشوری مانند ایران که فرهنگ آن موافق نگهداری از سگ نیست به نظر می‌رسد با اعمال قانونی تحت عنوان اخذ مالیات از صاحبان سگ‌ها، می‌توان به‌سادگی فضای پرورش و نگهداری از سگ را قانونمند کرد و محدودیت‌هایی نیز اعمال کرد.
دادستان‌ها بر اساس کدام مواد قانونی سگ‌گردانی را جرم تلقی کرده‌اند؟
در پی پویش ممنوعیت سگ‌گردانی در پارک‌ها و معابر اما در مقابل آن نیز کارزاری نیز شکل گرفته است. مؤسس کارزار مخالفت با ممنوعیت سگ‌گردانی معتقد است این ممنوعیت مردم را در مقابل مردم قرار داده است و قانون‌گذار باید هر دو سمت ماجرا را به‌درستی ببینند. پرسشی که در این میان مطرح می‌شود، این است که سگ‌گردانی به استناد کدام قوانین ممنوع است و افراد تحت کدام ماده‌های قانونی، می‌توانند به سگ‌گردانی معترض شوند؟ علیرضا مراونی وکیل دادگستری معتقد است در بین حقوق‌دانان و صاحب‌نظران، عده‌ای بر این باورند که به دلیل نبود ماده صریحی در زمینه سگ‌گردانی – یعنی ماده‌ای که به‌طور مشخص بگوید سگ‌گردانی ممنوع است یا جرم محسوب می‌شود – در قانون مجازات، نمی‌توان این موضوع را پیگیری کرد یا علیه کسی اعلام‌جرم نمود یا خودرویی را توقیف کرد. برخی حقوق‌دانان این نظر را دارند. اما در مقابل، عده‌ای دیگر از حقوق‌دانان و اساتید حقوق نظرات متفاوتی دارند که این نظرات مورد پذیرش قوه قضائیه و نظام قضائی ما نیز قرار گرفته است.
مراونی عنوان کرد: «سقف تخفیف قوانین به نحوی است که هرچند بعضی از قوانین به‌صراحت نگفته‌اند که سگ‌گردانی ممنوع است، اما ما مواد مختلفی داریم که با تفسیر آنها می‌توان سگ‌گردانی را یکی از مصادیق آن مواد دانست. مثلاً در موردی که در قانون مجازات اسلامی آمده است، مجازاتی تعیین شده که ما با تفسیر آن قوانین و پیگیری مصداقی آنها می‌گوئیم سگ‌گردانی می‌تواند مشمول آن ماده باشد. درست است که ماده به‌صراحت نگفته سگ‌گردانی ممنوع است، اما این حال، سگ‌گردانی می‌تواند مصداقی از آن ماده باشد.» این وکیل ادامه داد: «یکی از مواردی که مطرح می‌شود این است که طبق قانون اساسی، هیچ‌کس نمی‌تواند با اعمال حق خویش، وسیله تجاوز به منافع عمومی را فراهم کند، یعنی کسی نمی‌تواند وسیله تجاوز به منافع عمومی قرار دهد. یکی از چیزهایی که می‌تواند، مثلاً، تجاوز به حق امنیت من محسوب شود، این است که وقتی می‌خواهم در کوچه قدم بزنم، امنیت داشته باشم. حالا اگر کسی ترس از سگ داشته باشد یا آرامش من با سگ‌گردانی او به هم بخورد، این می‌تواند مصداق آن باشد. از جمله موادی که در قانون مجازات اسلامی وجود دارد و چند سال پیش هم به‌شدت موردتوجه دادستان وقت، آقای منتظری، قرار گرفته بود، ماده ۶۸۸ قانون مجازات اسلامی است. طبق این ماده، هر اقدامی که تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شود، جرم محسوب می‌گردد. حالا این ماده توضیح داده که مواردی از قبیل آلوده‌کردن آب آشامیدنی، استفاده از مواد سمی در منابع آب‌وفاضلاب، یا انجام کارهای مشابه که برای بهداشت عمومی مضر هستند، جرم تلقی می‌شوند.»
این وکیل در ادامه گفت: «یکی از موضوعاتی که به‌شدت در بحث سگ‌گردانی مطرح است، همین موضوع اقدام علیه بهداشت عمومی است؛ چرا که این سگ‌ها می‌توانند ناقل بیماری‌های مختلف باشند که به سلامت جامعه آسیب بزنند. می‌توانند با فضولاتی که دارند و عدم مراقبت صحیحی که از آنها می‌شود، این بیماری‌ها را منتقل کنند. حالا، چون چیزی که اینجا هست برخلاف کشورهای غربی است – که در آنجا هر کسی که سگ دارد موظف است فضولاتش را جمع‌آوری کند و قلاده مناسب داشته باشد و از ابزارهای مناسب برای حیوانات خانگی یا خطرناک استفاده کند – ما هیچ قانونی در این زمینه نداریم. محدوده همین چیزها مشخص نیست، و ما هیچ ضابطه‌ای نداریم که بدانیم کدام سگی که الان بیرون است، واکسن‌هایش را کامل زده یا نزده است.»
در قانون شهرداری‌ها ممنوعیت سگ‌گردانی آمده است
وی ادامه داد: «همین بحث سگ‌گردانی، اقدام علیه بهداشت عمومی به‌حساب می‌آید. موضوع دیگری که در قوانین داریم، قانون شهرداری درباره آسیب‌زدن حیوانات است. ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها که این قانون هم جدید نیست شهرداری را موظف کرده که با پدیده‌هایی که به‌عنوان تهدید بهداشت عمومی قلمداد می‌شوند، مقابله کند. بسیاری از افراد، سگ‌گردانی را ذیل عنوان حیوانات مخل آسایش عمومی در نظر گرفته‌اند. به همین دلیل می‌بینیم که شهرداری تهران یا بعضی از شهرداری‌های کلانشهرها بیانیه‌هایی صادر کرده‌اند یا مثلاً سگ‌گردانی در پارک‌ها را ممنوع کرده‌اند. استناد شهرداری‌ها به همین ماده قانون شهرداری‌ها بوده است.»
وی افزود: «یکی دیگر از موضوعاتی که ما می‌توانیم در زمینه سگ‌گردانی درباره‌اش صحبت کنیم، ماده ۶۱۸ قانون مجازات اسلامی در بخش تعزیرات است. طبق این ماده، هر رفتاری که مخل نظم عمومی باشد، با مجازات شلاق یا… مواجه می‌شود. در پرونده‌های مختلف مربوط به سگ‌گردانی به این ماده استناد شده است؛ مبنی بر اینکه سگ‌گردانی باید در اماکن خاص و محدود انجام شود و در اماکن عمومی، مصداق اخلال در نظم یا تجمع عمومی است. مثلاً ما موارد مختلفی داشته‌ایم که شکایت شده؛ در یک پرونده دیدم که سگ به یک کودک حمله کرده و آسیب جدی وارد کرده بود. علاوه بر آسیب جسمانی، روان‌شناس پزشکی قانونی تشخیص داده بود که این کودک به واسطه حمله سگ، آسیب روانی هم دیده است. به همین دلیل، دستورات مختلفی درباره ممنوعیت سگ‌گردانی صادر شده است.»
در قانون مجازات اسلامی به‌صراحت به حمله سگ‌ها اشاره شده است
وی همچنین عنوان کرد: «یکی دیگر از موضوعاتی که می‌توانیم اینجا درباره‌اش صحبت کنیم، ماده‌های ۵۲۲ و ۵۲۳ قانون مجازات اسلامی است که درباره نگهداری از حیوانات و آسیبی که حیوانات وارد می‌کنند، توضیح می‌دهد. طبق ماده ۵۲۲، متصرف هر حیوانی که از احتمال حمله آن آگاه باشد، باید آن را مهار کند. و اگر در اثر تقصیر او، حیوان به دیگری صدمه بزند، ضامن است و باید خسارت پرداخت کند. ما الان می‌بینیم که سگ‌ها به‌صورت آزادانه و بدون قلاده در حال گردش در پارک‌ها هستند. این موضوع می‌تواند باعث شود سگ در هر لحظه‌ای به کسی حمله کرده یا با دیدن یک واکنش خاص از سوی دیگران، به آنها آسیب وارد کند.»
مراونی ادامه داد: «با استناد به این ماده، صاحب آن سگ ضامن است و باید خسارت را پرداخت کند. سگ‌های خیلی بزرگ را وقتی یک بچه کوچک یا یک خانمی که قدرت بدنی ندارد، نگهداری می‌کند و با خود به بیرون می‌آورد، توانایی کنترل آن را ندارد. همین ماده نیز تصریح کرده که نگهداری حیوانی که شخص توانایی کنترل آن را ندارد، تقصیر محسوب می‌شود. حتی اگر تمام مکانیسم‌های ایمنی هم رعایت شده باشد، ولی توانایی مهار حیوان را نداشته باشد، باز هم مشمول این ماده است. این هم یک نکته مهم دیگر است.»
این وکیل دادگستری افزود: «به‌طور کلی اگر بخواهیم بگوییم، یک بحث مهم مربوط به امنیت است؛ به دلیل بیماری‌هایی که ممکن است از حیوان به انسان منتقل شود و مراکز درمانی را با چالش مواجه کند، به‌ویژه در زمینه کودکان، زنان باردار و افرادی که ممکن است در برابر این تهدیدها آسیب‌پذیرتر باشند. دومین موضوع، مزاحمتی است که ایجاد می‌شود؛ مانند وجود سگ در مجتمع‌های ساختمانی که با صدای پارس‌کردن یا بوی ناشی از فضولاتش می‌تواند هم آسایش ساکنان را مختل کند و هم از نظر بهداشتی برای آن محیط خطرناک باشد. نگهداری حیوانات ممکن است باعث آسیب شود؛ ممکن است این حیوان به فرد دیگری حمله کند. حالا کلیپ‌های مختلفی هم منتشر شده که ما خودمان هم در اماکن مختلف مشاهده کرده‌ایم.»
سگ‌های نگهبان برای جذب فالوور در خانه‌ها نگهداری می‌شوند
وی ادامه داد: «برخی از حقوق‌دانان -اگر بخواهند فارغ از مسائل سیاسی نگاه کنند- حقیقتاً نوعی بی‌مبالاتی و بی‌ضابطگی در نگهداری حیوانات خانگی، یا حیواناتی که فقط از لحاظ اسم خانگی محسوب می‌شوند، وجود دارد. برای مثال، سگ‌های شکارچی یا سگ‌های نگهبان که اصلاً نباید در محیط شهری نگهداری شوند، گاه صرفاً به دلیل فضای مجازی و جذب فالوور، وارد خانه‌ها می‌شوند. برخی افراد با هدف بلاگری و گرفتن تأیید اجتماعی، بدون دقت به قوانین و بدون در نظر گرفتن تبعات، اقدام به نگهداری این حیوانات می‌کنند. این افراد صرفاً اظهارنظر می‌کنند که چون ماده‌ای به‌صراحت وجود ندارد، پس این کار ممنوع نیست؛ در حالی که توجه ندارند که همین بی‌توجهی می‌تواند منجر به انتشار بیماری در کشور شود.»
مراونی عنوان کرد: «در بحث وظایف بهداشتی، بند ۱۵ ماده ۵۵ قانون شهرداری‌ها اعلام کرده که یکی از وظایف شهرداری‌ها در امور بهداشتی، جلوگیری از گسترش حیوانات موذی و ولگرد و انجام اقدامات لازم برای حفظ بهداشت شهر است. حالا بر اساس همین بند، شهرداری‌ها موظف هستند با پدیده‌هایی که مخل بهداشت عمومی تلقی می‌شوند، مقابله کنند. برخی از موارد سگ‌گردانی نیز ذیل همین حیوانات قرار گرفته‌اند. اما در کنار این، بحث ماده ۳۱۸ قانون مجازات اسلامی درباره اخلال در نظم عمومی هم مورد استناد قرار گرفته است و همچنین ماده ۶۸۸ که درباره اقدام علیه بهداشت عمومی است. اکنون بسیاری از دادستان‌ها دقیقاً بر اساس همین ماده اقدام علیه بهداشت عمومی وارد عمل می‌شوند.»
وی افزود: «این سگ ممکن است ناقل بسیاری از بیماری‌ها باشد. کودکی که به آن دست می‌زند، نمی‌داند این حیوان چه بیماری‌هایی دارد یا ممکن است حشره یا حشره موذی در پوست سگ باشد. همچنین مجموعه‌ای از واکسن‌هایی که باید تزریق شود -آیا این سگ آنها را دریافت کرده یا نه؟ – باز هم مشخص نیست. بنابراین، اقدام علیه بهداشت عمومی و حمله حیوانات، خصوصاً به کودکان یا زنان، مورد توجه قرار گرفته است. ماده ۵۲۲ که قبلاً هم گفته شد، در قانون مجازات اسلامی صراحت دارد و در تفسیر قانون اساسی هم به نحوی مورد اشاره است. اما در قانون شهرداری‌ها، این وظیفه به‌صراحت ذکر شده است. قانون شهرداری نمی‌تواند تعیین کند که آیا سگ‌گردانی آزاد است یا نه؛ اما چون بهداشت عمومی را تهدید می‌کند، موظف به مقابله با آن است. همانطور که کسی حق ندارد زباله روی زمین بیندازد، این هم یک مصداق تهدید علیه بهداشت عمومی و اخلال در نظم و آسایش مردم است.»
شکایت‌های ثبت‌شده از آسیب سگ‌ها کم نیستند
مراونی تصریح کرد: «ما می‌گوئیم سگ‌گردانی مصداق همین موارد است. مثلاً اگر کسی بیاید و عربده‌کشی کند یا فریاد بزند، ما نمی‌گوییم که قانون مشخصاً گفته هر کسی که صدایش بلند است مجرم است؛ اما این رفتار، مصداق اخلال در نظم عمومی است. بسیاری از موارد، مصداق یکی از مواد قانونی هستند. مثلاً اگر کسی کاری کند که یک سگ به فردی حمله کند، آن شخص هم مجرم محسوب می‌شود. ماده ۵۲۵ قانون مجازات اسلامی به‌صراحت به این موضوع اشاره کرده است. حتی اگر کسی ضوابط نگهداری سگ را رعایت نکند و سگ به کسی حمله کند، طبق قانون مجازات اسلامی مجرم است. اگر در نتیجه حمله سگ، شخصی فوت کند، فرد نگهدارنده سگ ممکن است قاتل محسوب شود.»
وی افزود: «در ماده ۵۰۱ قانون مجازات اسلامی به‌صراحت از سگ نام برده شده است: «هرگاه کسی سلاح یا حیوانی مانند سگ را به‌سوی شخصی برانگیزد یا هر کار دیگری که موجب هراس گردد -مانند فریاد کشیدن یا ایجاد انفجار صوتی- و آن شخص بمیرد یا مصدوم شود، بر اساس تعاریف انواع جنایات، به قصاص یا دیه محکوم می‌گردد.» ماده ۵۲۶ قانون مجازات می‌گوید: «هر شخصی که باعث ورود شخصی به خانه یا ملکی شود و آن شخص از ناحیه حیوان یا شیء موجود در آن مکان آسیب ببیند، اذن‌دهنده ضامن است؛ خواه آن حیوان یا شیء قبل از آن در محل بوده یا بعداً وارد شده باشد، و خواه نسبت به وجود آن آگاه بوده یا نه.»
این وکیل دادگستری ادامه داد: «با این حساب، می‌توان تفسیر کرد که حتی نگهداری سگ در آپارتمان یا خانه هم ممکن است به‌نوعی جرم محسوب شود؛ این هم به دلیل آسیب یا اخلال در آسایش ساکنان ساختمان است و هم به دلیل احتمال آسیب‌رسانی ناگهانی. اگر تعداد زمینه‌هایی که سگ می‌تواند در آنها آسیب برساند را بررسی کنیم، شکایت‌های ثبت‌شده در این باره اصلاً کم نیستند. موارد زیادی هست که سگی بدون قلاده به افراد حمله کرده است. حداقل چیزی که ما الان با قطعیت می‌دانیم، این است که حتی اگر بخواهیم کاملاً محترمانه با دیدگاه حقوق‌دانانی که معتقدند سگ‌گردانی جرم نیست برخورد کنیم -کسانی که می‌گویند باید صراحت قانونی وجود داشته باشد- باز هم باید گفت که آوردن سگ به بیرون بدون قلاده، خطری جدی است. حیوانی که هر لحظه ممکن است به کسی آسیب بزند، دنبال ماشین بدود، اقدامی ناگهانی انجام دهد یا به کسی حمله کند، قابل پیش‌بینی نیست.
Source:
کنسرت دور از دسترس‌تر از همیشه
به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه «فرهیختگان» در گزارشی درباره اینکه گرانی بلیت کنسرت‌ها به سطح لوکس رسیده است نوشت: «کنسرت موسیقی لوکس شد.» ساده از کنار این جمله نباید رد شد؛ در روزهای اخیر اعلام شد روزبه نعمت‌اللهی در روزهای پایانی خرداد و در حیاط هنر کاخ نیاوران قرار است کنسرت برگزار کند. کنسرتی که قیمت بلیت آن از ۸۵۰ هزار شروع و تا ۳ میلیون تومان ادامه دارد. ۵۰ درصد بلیت‌ها با این مبلغ درحالی به‌فروش رسید که در سال ۱۴۰۴، خوانندگان دیگر با بلیت ۳۰۰ هزار تا ۱ میلیون ۶۰۰ هزار تومانی روی صحنه رفتند. موضوعی که شاید زنگ خطری باشد برای اعلام گران‌تر شدن قیمت بلیت کنسرت.
پس از انتشار خبر کنسرت ۳ میلیونی این خواننده، صفحه بلیت‌فروشی این کنسرت در سایت موردنظر مسدود شد و بابک رضایی، مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد در واکنش به این موضوع به ایسنا گفت: «زمانی که درباره قیمت بلیت این کنسرت به من اطلاع داده شد، بلافاصله گفتم باید مانع برگزاری و بلیت‌فروشی آن شد. برای بلیت‌فروشی کنسرت‌ها باید یک تعرفه مشخص شود و نباید این گونه باشد که هرکسی صبح که بیدار می‌شود تصمیم بگیرد در آن روز به قیمتی که دوست دارد، بلیت‌فروشی کند. حداقل باید با دفتر موسیقی هماهنگی‌های لازم انجام شود که به یکباره شاهد جهش قیمت دوبرابری در کمتر از یک ماه نباشیم.»
از این گفت‌وگو مدت زیادی نگذشت که دفتر موسیقی وزارت ارشاد با انتشار اطلاعیه‌ای از در دستور قرار دادن تدوین شیوه‌نامه قیمت‌گذاری بلیت کنسرت‌ها در راستای حمایت از حقوق مخاطبان و فعالان حوزه موسیقی خبر داد. به همین بهانه تصمیم گرفتیم قیمت بلیت کنسرت در ایران و کشورهای خارجی را با توجه به میزان درآمد هر فرد بررسی کنیم. برای این موضوع، میانگین درآمد هر فرد در کشورهای ایران، آمریکا، کانادا، استرالیا، آلمان، فرانسه، انگلیس و ایتالیا را با توجه به واحد پول تومان، دلار، یورو و پوند بررسی کردیم. در کنار درآمدها میانگین قیمت بلیت کنسرت هرکدام از این کشورها را حساب کردیم تا ببینیم برای اینکه یک فرد، یک بار در ماه به کنسرت برود چند درصد از حقوقش را باید کنار بگذارد. نتیجه قابل تأمل است. در کشورهای نام‌برده شده تنها بین ۱ تا حدود ۵ درصد در بیشترین حالت باید کنار گذاشته شود. اما در ایران ۸.۱ درصد از درآمد برای رفتن به کنسرت در نظر گرفته می‌شود. یعنی بین ۲ تا ۲.۵ برابر کشورهای دیگر.
در این گزارش همچنین نگاهی به قیمت بلیت کنسرت ۱۰ خواننده ایرانی و ۱۰ خواننده خارجی داشتیم که نتیجه آن قابل توجه است؛ بلیت کنسرت خوانندگان خارجی براساس سابقه، شهرت و مهارت آنها تعیین می‌شود و از این رو با مبالغ متفاوتی روبه‌رو هستیم. اما در ایران یک قیمت واحد برای همه خوانندگان مشخص می‌شود. به زبان ساده‌تر با پرداخت یک مبلغ مشخص، هم می‌توان در کنسرت یک خواننده شناخته شده و با مهارت بالا و هم در کنسرت یک خواننده با توانایی کمتر حضور پیدا کرد که این موضوع از لحاظ استانداردهای جهانی دچار مشکل است. در ادامه با توجه به قیمت بالای بلیت کنسرت، وجوه مختلف کنسرت رفتن یک خانواده ایرانی را بررسی کردیم.
در جست‌وجوی سالن استاندارد
با شنیدن قیمت میلیونی بلیت کنسرت در ایران یک سوال در ذهن دغدغه‌مندان این حوزه مطرح می‌شود، آن هم اینکه سالن‌های کنسرت تا چه میزان از ویژگی استاندارهای جهانی برخوردار هستند. موضوعی که در فروردین ۱۴۰۴ سوژه «فرهیختگان» شد و با بررسی آمارهای موجود و گفت‌وگو با افراد کارشناس یک نتیجه در بر داشت؛ سالن‌های استاندارد برای اجرای کنسرت در ایران کمتر از تعداد انگشتان دست است. این موضوع باعث شده اجرای کنسرت‌ها محدود به چند شهر بزرگ شود که وضعیت به‌مراتب بهتری نسبت به دیگر شهرها دارند. در برخی شهرها سالنی برای اجرای کنسرت وجود ندارد، برخی شهرهای دیگر هم که صاحب سالن هستند، ظرفیت‌های محدود دارند و زیرساختشان برای اجرای کنسرت مناسب نیست. با چنین وضعیتی طبیعی است که خواننده بخواهد در فضایی مناسب‌تر روی صحنه برود و درنهایت شهرستان‌ها و شهرهای کوچک‌تر در حاشیه قرار بگیرند.
در آن سوی مرزها البته اوضاع کمی متفاوت‌تر از ایران است. برگزارکنندگان کنسرت در خارج از کشور به استانداردسازی سالن‌ها توجه بیشتری می‌کنند و زیرساخت‌ها طوری فراهم می‌شود که درنهایت یک مجموعه فرهنگی مناسب برای مخاطب فراهم می‌شود. موضوعی که دور از ذهن نیست اگر بخواهد در ایران هم اعمال شود و این موضوع تنها توجه مسئولان مربوطه را می‌طلبد.
در گفت‌وگویی که پیش‌از این با اُرُد انزابی‌پور، مهندس طراح آکوستیک داشتیم به این موضوع اشاره کرده بود که اینطور نیست که ما زیرساخت نداشته باشیم یا نتوانیم سالن‌های کنسرت خود را استاندارد کنیم. او بیان کرده بود: «هم دانش فنی آن وجود دارد، هم توانایی مهندسی، هم تجهیزات لازم؛ همه‌چیز فراهم است. اساساً مسئله این نیست. ببینید، بارها این گفت‌وگو میان ما و دوستانی که در این عرصه فعالند درگرفته است. آنها می‌گویند «این استانداردهایی که مدنظر شما و همکارانتان است، از سوی مردم درک نمی‌شود.» پاسخ من همیشه این بوده است: «اشتباه می‌کنید. مسئله اصلی من این نیست که مردم این استانداردها را درک می‌کنند یا خیر؛ مسئله این است که شما به‌عنوان سازنده یا مجری، خودتان ضرورت این استانداردها را درک نمی‌کنید؛ زیرا اگر درک می‌کردید، به نظر یا درک مردم توجه نمی‌کردید و کار درست را انجام می‌دادید.» به بیان ساده‌تر، هم علم وجود دارد و هم زیرساخت و تنها باید ضرورت استانداردسازی درک شود و نگاه تنها به کمیت درآمد مالی نباشد و کیفیت هم در نظر گرفته شود.
کنسرت رفتن آرزو می‌شود
قیمت بلیت کنسرت در سال ۱۴۰۴ از ۳۰۰ هزار شروع می‌شود و تا ۱ میلیون و ۶۰۰ هزار تومان ادامه دارد. شاید در نگاه اول خواننده این گزارش اهمیت این افزایش قیمت را متوجه نشود و به‌همین دلیل این قیمت را با میانگین درآمد یک خانوار بررسی کردیم.
با توجه به اینکه مرکز آمار ایران در گزارش هزینه-درآمد خانوار، میانگین درآمد فرد (در قالب درآمد خانوار) را تا انتهای سال ۱۴۰۲ اعلام کرده، در گزارش پیش‌رو با لحاظ اینکه در ۴ سال گذشته درآمد خانوار سالانه حول‌وحوش ۴۵ تا ۵۰ درصد رشد داشته، میانگین درآمد هر فرد در مناطق شهری کشور برای سال ۱۴۰۴ حدود ۱۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان و درآمد یک خانواده ۴ نفره معادل ۴۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان برآورد می‌شود. این توضیح از این منظر ضروری است که در ظاهر به نظر می‌رسد درآمد ۱۱ میلیون و ۷۰۰ هزار تومانی برای هر فرد ساکن مناطق شهری در سال ۱۴۰۴ کم و ناچیز به نظر برسد. در این خصوص باید توجه داشت در کل کشور از جمعیت ۸۶ میلیون نفری، تنها ۲۴ میلیون نفر شاغل بوده و مابقی افراد، جز جمعیت غیرفعال محسوب می‌شوند که درآمد آنها از مواردی همچون اجاره مسکن، سپرده بانکی، درآمد بورسی و بازنشستگی تأمین می‌شود یا از عائله و تحت تکفل یک فرد شاغل یا بازنشسته.
برگردیم به اصل گزارش. همانطور که گفته شد با فرض اینکه میانگین رشد درآمد، سالیانه بین ۴۵ تا ۵۰ درصد بوده در سال ۱۴۰۴ درآمد یک خانواده ۴ نفره معادل ۴۶ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان است. میانگین قیمت بلیت کنسرت هم در سال جاری ۹۵۰ هزار تومان محاسبه می‌شود. یعنی با در نظر گرفتن این مبلغ، اگر بخواهیم تصور کنیم یک خانواده ۴ نفره می‌خواهند به کنسرت بروند، ۳ میلیون و ۸۰۰ هزار تومان برای خرید بلیت نیاز است. یعنی ۸.۱ درصد از درآمد یک ماه. این موضوع را باید در نظر گرفت که باتوجه به دغدغه‌های دیگری مثل خوراک، پوشاک، تحصیل و… باید دید اصلاً فرصتی برای رفتن به کنسرت باقی می‌ماند؟ جواب به‌طور مشخص «خیر» است و نتیجه این می‌شود که کنسرت‌ها مختص به یک قشر خاص شده و از زندگی طبقه متوسط به‌طور کامل حذف می‌شود. اینجاست که اهمیت بلیت میلیونی برای یک شب مشخص می‌شود و زنگ خطری را برای مسئولان فرهنگی به صدا درمی‌آورد تا پای کار بیایند و با سیاست‌گذاری مناسب مخاطب عام این حوزه را حفظ کنند و با تصمیم‌هایی که منجر به گرانی بلیت می‌شود، کنسرت را به‌سمت طبقاتی‌شدن سوق ندهند.
پلی‌بک بخوان و پادشاهی کن
«این صدا را چه کسی پخش کرد؟»؛ دیالوگی که معین زندی در کنسرت اسفند ۱۴۰۳ بیان کرد. اما موضوع از چه قرار بود؟ خواننده درحال اجرا (پلی‌بک‌خوانی) بود و از موسیقی جا ماند، صدا پخش می‌شد اما خواننده که شوکه شده بود تنها نگاه می‌کرد. البته برخورد مخاطبان هم کمی عجیب بود. آنها به‌جای انتقاد ایستاده خواننده محبوبشان را تشویق کردند و به‌همین سادگی آب‌ها از آسیاب افتاد.
معین زندی البته تنها نمونه پلی‌بک‌خوانی نیست. از اوایل دهه ۹۰ که مصادف شد با ورود گسترده خوانندگان پاپ، این امر با سرعت بیشتری ادامه پیدا کرد و امروزه شاید کمتر خواننده‌ای باشد که از پلی‌بک در کنسرت‌های خود استفاده نکند. ماکان‌بند، حمید هیراد، مجید رضوی، هوروش‌بند و… نام‌های آشنایی هستند که پلی‌بک خواندنشان در سال‌های اخیر، واکنش‌های مختلفی را در فضای مجازی به دنبال داشته است. در ابتدای امر این سوال در ذهن مخاطب ایجاد می‌شود که یک خواننده، چرا باید با دست گذاشتن روی پلی‌بک، سابقه و محبوبیت خود را خدشه‌دار کند و حرفه‌اش را زیر سوال ببرد.
شاید برای این موضوع بتوان چند دلیل آورد؛ هرچند که البته به قصد عادی‌سازی این امر و توجیه آن نیست. اول اینکه پلی‌بک خواندن از لحاظ هزینه‌ای برای تهیه‌کننده مقرون به‌صرفه‌تر است. دوم اینکه برخی خوانندگان از فرط ناتوانی برای اجرای زنده، ترجیح می‌دهند با گول زدن مخاطب جایگاه و وجهه هنری خود را حفظ کنند. از طرفی دیگر هم اجرای پلی‌بک اشتباهات کمتری را نسبت به اجرای زنده دارد و گویا کنسرت‌گذاران ترجیح می‌دهند با خیال آسوده، کنسرت برگزار کنند و لو رفتن اجرای پلی‌بک را به جان بخرند. نتیجه این رفتار هم برای مخاطب می‌شود، خرید بلیت میلیونی برای شنیدن لب‌خوانی خواننده. اما در این میان خواننده سود می‌برد، هزینه خود را برای اجرای کنسرت دریافت می‌کند اما حنجره خود را اذیت نمی‌کند.
چه کسی حواسش به بازار سیاه است؟
سایت‌های فروش بلیت کنسرت، معمولاً از چند هفته پیش از روی صحنه رفتن یک خواننده کار خودشان را آغاز می‌کنند. سایت بالا می‌آید و براساس مکان برگزاری و دور و نزدیک بودن صندلی به صحنه، قیمت‌ها مشخص می‌شود و مخاطبان می‌توانند بلیت خواننده محبوبشان را خریداری کنند. استقبال از بعضی خواننده‌ها به قدری زیاد است که سایت از دسترس خارج می‌شود و درنهایت عده‌ای از هواداران می‌مانند و بلیتی که خریداری نشده. آنها اما نگرانی ندارند چون در چند سال اخیر بازارهای ثانویه هم بستری برای خرید و فروش بلیت شده‌اند.
برخی افراد در بستر اپلیکیشن‌های اینترنتی نقش واسطه را بازی می‌کنند، یعنی بلیت‌ها را به‌صورت عمده خریداری می‌کنند و آن را با قیمت بالاتری می‌فروشند. عده‌ای دیگر هم که خودشان مخاطب هستند، پس از خرید بلیت فرصت حضور در کنسرت را نمی‌یابند و مجبور به فروش آن در بازار ثانویه می‌شوند. در این گزارش قصد نداریم بگوییم بازار ثانویه خوب است یا بد. موضوع قیمت بلیت کنسرت در این بستر است که بی‌هیچ نظارتی در نظر گرفته می‌شود. با گشت‌وگذاری در دیوار می‌بینیم کف قیمت بلیت ۷۰۰ هزار تومان است و تا حدود ۵ میلیون تومان هم بالا می‌رود. یعنی باتوجه به افزایش تقاضا و نبود نظارت، واسطه‌ها قیمت بلیت کنسرت را تقریباً ۳ برابر سایت‌های رسمی به‌فروش می‌رسانند.
Source:
سگ‌گردانی در مشهد ممنوع است
به گزارش خبرنگار مهر، محمد حسین درودی صبح دوشنبه در نشست خبری در خصوص ممنوعیت سگ گردانی اظهار کرد: سگ‌گردانی مطالبه‌ای است که بسیاری از شهروندان خواهان برخورد با آن هستند. این رفتار یک معضل اجتماعی است و در بسیاری از استان‌ها ممنوع شده است.
دادستان عمومی و انقلاب مرکز خراسان رضوی افزود: این موضوع از گذشته به عنوان رفتاری غیرمجاز و تهدید علیه بهداشت عمومی شناخته شده و ممنوع بوده است.
وی گفت: به‌صورت جدی از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ مکاتبات متعددی با نهادهای مسئول انجام شده است. در همین مدت تابلوهای هشدار و ممنوعیت در تمام بوستان‌ها نصب شده است، اما با وجود این اقدامات، شیوع این پدیده افزایش یافته است.
درودی بیان کرد: ممنوعیت سگ‌گردانی همچنان برقرار است و ما مکلف به اجرای آن هستیم.
دادستان عمومی و انقلاب مرکز خراسان رضوی ادامه داد: با نیروی انتظامی مکاتبه شده و فروشگاه‌هایی که اقلام مربوط به سگ‌گردانی، از جمله غذا، لوازم یا محصولات قاچاق را عرضه می‌کنند، شناسایی، برخورد و در صورت لزوم پلمپ خواهند شد.
Source: