کاهش خطر بیماری‌های قلبی با روشی ساده
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از مدیکال نیوز، یک مطالعه جدید می‌گوید برای داشتن قلب سالم، بهترین صبحانه صبحانه‌ای است که ۲۰ تا ۳۰ درصد از کالری مورد نیاز در روز را تأمین کند.
مطالعه نشان می‌دهد که یک صبحانه خوب ممکن است عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی را در افراد مسن کاهش دهد.
این مطالعه از این نظر منحصر به فرد است که هم محتوای کالری صبحانه و هم کیفیت غذاهای مصرف شده و تأثیر آنها بر سلامت قلب را بررسی می‌کند.
محققان اسپانیایی در این مطالعه، کارآزمایی اولیه فواید نسبی رژیم مدیترانه ای را با و بدون فعالیت بدنی قابل توجه بررسی کردند.
۳۸۳ نفر در این مطالعه شرکت کردند. زنان بین ۶۰ تا ۷۵ سال و مردان ۵۵ تا ۷۵ سال سن داشتند.
همه آنها دارای اضافه وزن یا چاق بودند، با شاخص توده بدنی (BMI) بین ۲۷ تا ۴۰ کیلوگرم بر متر مربع. آنها همچنین حداقل سه نشانگر سندرم متابولیک داشتند. این مطالعه پیشرفت شرکت کنندگان را به مدت ۳۶ ماه پیگیری کرد.
محققان دریافتند که یک صبحانه بهینه و مطلوب ممکن است ۲۰ تا ۳۰ درصد نیاز روزانه شرکت کنندگان به کالری را تأمین کند.
آنها اندازه‌گیری‌های مرتبط با سلامت قلبی عروقی را برای افرادی که کمتر از این مقدار یا بیشتر از آن مصرف می‌کردند، پیگیری کردند.
در پایان مطالعه، افرادی که کمتر از ۲۰ درصد یا بیش از ۳۰ درصد از کالری روزانه خود را در وعده صبحانه مصرف کرده بودند، نسبت به افرادی که مقدار توصیه شده را دریافت کرده بودند، افزایش بیشتری در BMI و دور کمر داشتند.
آنها همچنین سطوح بالاتری از تری گلیسیرید و سطوح پایین‌تر HDL یا کلسترول خوب نسبت به کسانی که ۲۰ تا ۳۰ درصد از انرژی خود را در شروع روز مصرف می‌کردند، داشتند.
برای ارزیابی کیفیت غذای صبحانه، محققان از شاخص تعادل وعده غذایی استفاده کردند که کیفیت وعده غذایی را بر اساس محتوای ۹ ماده مغذی آن تخمین می‌زند. این موارد شامل پروتئین، چربی کل، فیبر، پتاسیم، کلسیم، آهن، سدیم، قندهای افزودنی و چربی اشباع شده است.
میانگین وزنی شرکت کنندگان از کیفیت صبحانه به صورت «متوسط»، «کم» یا «بالا» بر اساس مقیاس ۰ تا ۱۰۰ نمره گذاری شد.
پس از ۳۶ ماه، برای کسانی که صبحانه‌ای با کیفیت پایین خورده بودند، محققان افزایش بیشتری در دور کمر، تری گلیسیرید بالاتر، کلسترول HDL پایین‌تر و کاهش نرخ تخمینی فیلتراسیون گلومرولی در مقایسه با افرادی که صبحانه با کیفیت متوسط یا با کیفیت بالا خورده بودند، مشاهده کردند.
تری گلیسیریدها چربی‌های موجود در خون هستند که می‌توانند در خطر حمله قلبی و سکته مغزی نقش داشته باشند. میزان فیلتراسیون گلومرولی اندازه گیری عملکرد کلیه است.
Source:
علل و علائم ناباروری را بشناسید
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از کلیولند کلینیک، علل ناباروری می‌تواند شامل اختلالات تخمک گذاری، اندومتریوز، تعداد کم اسپرم یا تستوسترون پایین باشد. خطر ناباروری با افزایش سن افزایش می‌یابد. گزینه‌های درمانی زیادی برای افراد مبتلا به ناباروری در دسترس است.
ناباروری وضعیتی در سیستم تناسلی است که باعث می‌شود افراد نتوانند باردار شوند.
اگر فرد کمتر از ۳۵ سال باشد، ممکن است پزشک پس از یک سال (۱۲ ماه) تلاش برای باردار شدن، ناباروری را تشخیص دهد. تلاش برای باردار شدن به عنوان داشتن رابطه جنسی منظم و محافظت نشده تعریف می‌شود. اگر فرد ۳۵ سال یا بیشتر باشد، پزشک ممکن است پس از شش ماه رابطه جنسی منظم و محافظت نشده، ناباروری را تشخیص دهد.
علائم ناباروری چیست؟
علامت اصلی ناباروری ناتوانی در باردار شدن پس از شش ماه یا یک سال رابطه جنسی منظم و محافظت نشده است. ممکن است علائم دیگری نداشته باشید. اما برخی از افراد ممکن است علائم فیزیکی داشته باشند مانند:
• درد لگن یا شکم.
• خونریزی نامنظم واژینال، پریودهای نامنظم یا بدون قاعدگی.
• اختلالات آلت تناسلی یا مشکلات مربوط به انزال.
چه چیزی باعث ناباروری می‌شود؟
دلایل زیادی برای ناباروری وجود دارد، و گاهی اوقات، پاسخ ساده ای برای باردار نشدن وجود ندارد. فقط یک پزشک یا ماما می‌تواند علت را تعیین کند و بهترین درمان را بیابد.
در حالی که علل ناباروری متفاوت است، مطالعات نشان می‌دهد که:
• ۳۳ درصد ناباروری‌ها مربوط به رحم و تخمدان‌ها است.
• ۳۳ درصد ناباروری‌ها مربوط به آلت تناسلی و بیضه‌های همسر است.
• ۳۳ درصد ناباروری هر دو طرف را درگیر می‌کند یا غیر قابل توضیح است.
• ۲۵ درصد از زوج‌های نابارور بیش از یک عامل در ناباروری دارند.
علل ناباروری
برخی از علل ناباروری تنها بر یک شریک زندگی تأثیر می‌گذارد، در حالی که برخی دیگر بر هر دو طرف تأثیر می‌گذارد. عوامل خطر ناباروری عبارتند از:
• سن، به خصوص در اواخر دهه ۳۰ یا ۴۰ سالگی. برای مردان، سن نزدیک به ۵۰ سالگی بر باروری تأثیر می‌گذارد.
• اختلالات خوردن، از جمله بی اشتهایی عصبی و بولیمیا.
• مصرف الکل.
• قرار گرفتن در معرض سموم محیطی، مانند مواد شیمیایی، سرب و آفت کش‌ها.
• ورزش بیش از حد.
• پرتودرمانی یا شیمی درمانی.
• عفونت‌های مقاربتی.
• سیگار کشیدن و استفاده از محصولات تنباکو (این مورد در حدود ۱۳ تا ۱۵ درصد موارد ناباروری نقش دارد.)
• مصرف مواد مخدر.
• داشتن چاقی یا کمبود وزن.
• ناهنجاری‌های در مراکز تولید کننده هورمون مغز (هیپوتالاموس یا هیپوفیز).
• مشکلات و بیماری‌های مزمن.
نحوه پیشگیری از ناباروری
با انجام برخی از اقدامات می‌توان از قدرت باروری محافظت کرد، به خصوص در هنگام تلاش برای باردار شدن:
• یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید و وزن سالم خود را حفظ کنید.
• سیگار نکشید، مواد مخدر یا الکل مصرف نکنید.
• بیماری‌های مقاربتی را درمان کنید.
• قرار گرفتن در معرض سموم محیطی را محدود کنید.
• فعالیت بدنی داشته باشید، اما در ورزش زیاده روی نکنید.
• لقاح را تا سنین بالا به تعویق نیندازید.
• تحت روش‌های حفظ باروری (انجماد تخمک یا اسپرم) قرار گیرید.
Source: