AFAD Başkanı Pehlivan, Afet Riski Azaltma Küresel Platformu programında konuştu
AFAD”dan yapılan açıklamaya göre, GP2025 kapsamında gerçekleştirilen Bakanlar Yuvarlak Masa Oturumu”na katılan Pehlivan, Okul Güvenliği konusunda ülke beyanında bulundu.Pehlivan, yaptığı konuşmada, dünya üzerinde ülkelerin çözüm üretmesi gereken pek çok problem olduğunu belirtti.Sürdürülebilir küresel kalkınma için zorluklar oluşturan bu durumun, ülkelerin miras bırakacağı nesillere güvenli ortam sağlama ihtiyacını arttırdığını vurgulayan Pehlivan, Bundan dolayı nitelikli ve donanımlı nesillerin yetiştiği mekanlar olan okulların güvenliği öne çıkmaktadır. ifadelerini kullandı.Pehlivan, Türkiye”de 6 Şubat 2023″te, 9 saat arayla 7,7 ve 7,6 büyüklüklerinde iki yıkıcı deprem yaşandığını hatırlatarak, söz konusu depremlerde 30 Avrupa ülkesinden büyük bir coğrafyada yıkım ve hasar oluştuğunu vurguladı.Asrın felaketi olarak adlandırılan bu depremlerde, okulların afete karşı güvenli olmasının öneminin bir kez daha anlaşıldığına işaret eden Pehlivan, şunları kaydetti:7,6 büyüklüğündeki ikinci ve şiddetli deprem, öğle saatlerinde, normalde öğrencilerin çoğunun okulda olduğu saatte yaşandı. Deprem, bina içinde bulunmayı gerektiren çok soğuk bir kış günü gerçekleşti. Depremler yaklaşık 40 bin binayı yıktı, 200 binden fazla bina ağır hasar gördü. Ancak, depremin vurduğu 11 ildeki 15 bin 799 okul binasından sadece 60″ı hasar aldı.YEREL YÖNETİMLERİN FARKINDALIĞI ARTIRILMAKTADIRPehlivan, depremden etkilenen illerde, şu ana kadar 692 proje ile 10 bin 580 yeni derslik yapıldığını, 370 proje kapsamında ise 5 bin 884 dersliğin inşasının devam ettiğini bildirdi.AFAD ve Milli Eğitim Bakanlığının işbirliğiyle Her Okula Bir Afet Farkındalık Eğitmeni projesini yürüttüklerine değinen Pehlivan, proje kapsamında 140 bin okulda eğitim verdiklerini anlattı.Pehlivan, 16 milyon nüfuslu İstanbul”da, 2006 yılından itibaren İstanbul Sismik Riskin Azaltılması ve Acil Durum Hazırlık Projesi (İSMEP) yürütüldüğüne işaret ederek, okul, hastane, yurt ve kamu binalarının proje ile güçlendirildiğini dile getirdi.Türkiye”nin, BM okul güvenliği programında Lider Ülke olarak yer aldığını vurgulayan Pehlivan, Düşük maliyetli deprem gözlem sistemleri yapı sağlığı izlenmekte, yerel yönetimlerin farkındalığı artırılmaktadır. Bu işbirliği bölgesel dayanaklılığı da güçlendirmektedir. Türkiye”nin, bölgemizin ve dünyamızın okullarının daha dirençli ve güvenli olması için gereken çalışmaları yerine getirmeye devam edeceğiz. değerlendirmesinde bulundu.
Source: Hurriyet.com.tr
Kompozisyon imtihanı yani yazma sınavı
André Glucksmann, Nicole Bacharan ve Abdelwahab Meddeb ’in birlikte yazdığı La Plus Belle Histoire de la Liberté 1 (Özgürlüğün En Güzel Öyküsü) adlı kitabın önsözünü okurken ilk cümlenin altını çizmeyi unutmuşum. Oysa benim öğrenim hayatımda öğrendiğim en önemli cümlelerinden biridir. 1955 yılında, lise bitirmenin kompozisyon sınavında sorulmuştu. Sadece bana değil, o yıl lise bitirme sınavına giren bütün öğrencilere sorulmuştu: “Roman yol boyunca gezdirilen bir aynadır” cümlesini yorumlayın. Stendhal ’ın Kırmızı ve Siyah romanının birinci kitabının XIII. bölümünün başında César Vichard de Saint-Réal ’e (1639-1692) gönderme yaparak alıntıladığı ünlü cümledir bu. Araştırma yaptığınızda hemen hemen her yerde şu açıklamayı bulursunuz: “Romanlarında ‘acı gerçeğin’ peşinde koşan ve özellikle romantik esinli gençleri tasvir eden Stendhal, ‘Roman yol boyunca gezdirilen bir aynadır’ diyerek gerçekçiliğin öncüleri arasında yerini almış, dönemin toplumsal tasvirlerine eserlerinde geniş yer vermiştir.” Bu giriş bölümünden çıkarmak zorunda olduğumuz bilgiyi yazalım: 1- 1955 yılı ve öncesinde liselerde kompozisyon (yazma sanatı) diye bir ders varmış ve lise diploması almak için bu dersten sınava girmek ve bir eleştirel deneme metni yazmak gerekiyormuş. 2- O yıl ve öncesinde liselerde Türk edebiyatının yanı sıra dünya edebiyatı öğretiliyormuş. 3- O yıl ve öncesinde Mersin Lisesi’nde olduğunca liselerde Cahit Öztelli gibi, Ziya Arıkan gibi, Aytekin Yakar 2 gibi uzman lise edebiyat öğretmenleri varmış. 4- Yeni kuşaklar neden Türkçe konuşmayı ve yazmayı bilmiyorlar, genel ve temel sorusunun yanıtı yukarıdaki üç maddede yer almaktadır. 18 yaşıma kadar 30 metrekare bile olmayan bir odada ana-baba, üç kız ve bir erkek kardeşle birlikte yaşadım. Evde elektrik, çeşme suyu, masa ve sandalye, radyo falan yoktu. Radyo sesini yan odadaki ailenin radyosundan duyardım. İçecek suyu mahalledeki çeşmeden getirirdik. Beş numara gaz lambasının ışığında, biraz ders çalıştım, Ama lise döneminde Akkahve ve deniz kıyısındaki parkta ve evin yakınlarındaki Zeytinli Bahçe’nin ağaçları üzerinde ders çalışırdım. Ders çalışmak denirse… Milli Eğitim Bakanlığı’nın yayımladığı dünya klasiklerinin tamamını beş numara gaz lambasının ışığında, yatağa sırtüstü yatarak okudum. Moulin Rouge adlı filmi gördükten sonra bir gün mutlaka Paris’e gitmeye karar verdim. Babama güvenirsem, yükseköğrenimi bırak liseyi bile bitiremeyeceğimi anladım ve 12 yaşımda, önce bir komşunun kimliğiyle daha sonra kendi kimliğimle Çukurova Sanayi İşletmeleri’nin iplik fabrikasında çalışmaya başladım. İhtiyarlık Sigortası numaram: 418665 idi. Çalıştığım süre, 1982 yılında, Kenan Evren rejimi tarafından TRT’den zorla emekli edilirken 25 yılı kıl payı doldurmama katkıda bulundu. Kısa pantalon giymekten, saati 12.5 kuruştan günde 12 saat çalışarak kazandığım para sayesinde kurtuldum. Herkes gibi iyi giyinmek istiyordum. Ağustos ayı sonunda kumaş alıp kendime takım elbise yaptırırdım, aynı şekilde ayakkabı ısmarlardım ayakkabıcıya. 1950’lerde hazırgiyim gelişmemişti ve pahalıydı. Şimdi işler tersine döndü, “haute couture” oldu. Öğretmen olup para kazanmaya başlayınca hele TRT dönemimde çok iyi giyiniyordum. Öyle ki bir gün Cannes Televizyon Filmleri Festivali’nde ünlü Alman aktör Horst Buchholz yanıma gelip nereden giyindiğimi sordu. Ankara’da bir mahalle terzisinin diktiğini söyledim. Kumaşını sordu, “Merinos” dedim. Okumaya düşkünlüğüm okuma yazma öğrenir öğrenmez başladı. Lise birinci sınıfta Ankara’da yayımlanan Kaynak dergisine abone oldum. Abone parasını zamanında gönderemezdim ve derginin yöneticisi Avni Dökmeci ikinci sayfanın yan boşluğuna “Abone ücreti rica…” diye yazardı. O sırada Mersin Lisesi’nde şiirleri dergilerde yayımlanan şairler vardı. Bunlardan sadece Ali Püsküllüoğlu yazmayı sürdürdü ama yetişkin yaşlarında o da şiiri sürdürmedi, sözlükçü oldu. Benim edebiyata düşkünlüğümü gören liseli şairler neden şiir yazmadığımı sordular. Bunun üzerine ilk şiirimi yazdım. “Kırmızı bisiklet Rally Marka binmişler üzerine arka arka” … Gerisi gelmedi. Ama şiir yazmayı kısa zamanda öğrendim ve Kaynak adlı dergide birkaç şiirimsi metin yayımlandı. Acemiliği kısa sürede atlattım ve 1954 yılında ilk şiirim Adana’nın Salkım dergisinde yayımlandı. Beş ciltlik Bütün Şiirleri’min birinci kitabının ilk şiiridir. Aynı yıl ünlü Yeni Ufuklar dergisinde bir şiirim yayınlandı ki Bütün Şiirleri’min birinci kitabının ikinci şiiridir. Üçüncü şiir “Garipsi Şehirde Üç Yağmur Damlası” Yücel adlı dergide yayımlandı. Birkaç gün sonra PTT’den bir ödeme pusulası geldi: Dergi 10 lira telif ücreti göndermiş. İlk telif ücretim. Demek ki 1954 yılında toy şairlere bile telif ücreti ödeniyormuş. Bu yazıyı belge olsun diye yazdım. — 1 Edition du Seuil, 2009. 2 Türk Romanında Milli Mücadele kitabının yazarı.
Source: Özdemir İnce