Eşim huzursuz ve huysuz bir kadın

Eşim huzursuz ve huysuz bir kadın

Sevgili Güzin Abla ben 33 yaşında, 2 çocuk babası bir adamım. Eşim de 28 yaşında huzursuz ve huysuz bir kadın.Bizim iki önemli problemimiz var. Bunun için size yazıyorum. İlki ikinci çocuğumuz olduğundan beri eşimin lohusalık dönemini atamaması, sürekli benden uzak durması, sürekli olarak benimle kavga etmesi.İkincisi benim ailemi bir türlü benimseyememesi ve onları istememesi.Haftada en az 3-4 gün kavgalıyız. Kavgalarımızın konusu her ne olursa olsun benden her defasında özür bekliyor, kendini hep haklı görüyor. “Ben böyle dobra ve mert bir kadınım, çekebilene” gibi sözlerle sürekli beni tahrik ediyor.Ben yine de her defasında iki çocuğumun hatırı için alttan alıp özür diliyorum, aramızı düzeltiyorum ama artık evliliğimiz çekilmez bir vaziyet aldı.Eşim, evlendikten sonra ailemi bir türlü istemedi, bunun aksine ailemin ona karşı kötü hiçbir davranışı yok. Hele kız kardeşimle kendine göre kanlı bıçaklı. Ama kardeşimin onunla hiçbir problemi yok, bırakın problemi neden böyle davrandığını bile bilmiyoruz. Ona ne kadar yakın davranmak aradaki soğukluğu gidermek istesem de eşimde hiçbir düzelme yok. Sorduğumda “onlar beni çok mu arıyor” gibi tahrik edici konuşmalar yapıyor.Ben onun ailesine karşı hiçbir saygısızlık yapmıyorum, hepsiyle aram iyi ama eşim ailemle sürekli kötü. Çocukları bile ailemin yanına göndermiyor, büyüklerimin torunlarını görmesine izin vermiyor.Bu konularda psikolojik yardım almak istedik, bir uzmana gittik birlikte. Önceleri bir ilaç kullanmaya başladı, bir süre kafası sakindi. Şimdi ikinci çocuktan sonra onu da kullanamıyor. Dolayısıyla yeniden eski gergin günlere döndük. Güzin Abla, gördüğün gibi bir çıkmazdayım, bu durum nasıl çözülecek bilmiyorum.Lütfen bana bir akıl ver, ben ne yapmalıyım…◊ Rumuz: Çıkmazda bir kocaYANITSevgili oğlum, genelde hep kadınlar kocalarından şikâyet etmek için yazarlar bana. Ama zaman zaman erkeklerin de eşlerinden şikâyet ettikleri oluyor işte böyle senin gibi… Bir ailede geçimsizlik, hangi nedenden olursa olsun ömür törpüsüdür. Bu gerginlik insanı hasta eder. Her iki taraf da büyük bir çöküntü yaşarlar ve bu elbette ki aile içinde bu çocuklara da sirayet eder.Sizin sürekli olarak kavga etmeniz, dargın kalmanız sonuçta hangi yaşta olurlarsa olsunlar, çocukların ruhsal durumunu çok fazla etkiler ve bu durum onları yaşam boyu bu hassasiyete sahip olmasına yol açar.Eşinizin sorunlarını, madem bir uzmana gitmişsiniz, ona sormadınız mı? Bu sürekli kavga hali, sizden uzak durması, ailenizle olan sürtüşmeleri neye dayanıyor, kaynağı nedir, bunu bir uzman çözebilir. Belki de çözmüştür.Sizi suçlamak istemiyorum, asla… Ama acaba eşiniz sizden beklediklerini bulamıyor mu, ona karşı şefkatli, sevgili, ilgili, dikkatli bir eş olabildiniz mi? Sizden bu yüzden mi uzak duruyor? Evlendiğinizde eşiniz böyle miydi? Yoksa zamanla mı böyle huysuz bir kadına dönüştü? Bir düşünün bakalım. Çünkü kadınlar duygusal varlıklardır. Ve eşlerinden bekledikleri sevgi ve ilgiyi göremediklerinde hırçınlaşırlar, öfkelenirler… Sizi suçlamaya çalıştığımı düşünmeyin. Ama kadınları iyi tanıdığım için sizi yönlendirmeye, evliliğinizi kurtarmaya çalışıyorum. Belki de yanlış düşünüyorumdur. Sorun tamamen eşinizin psikolojik durumuyla ilgilidir. Bu durumu yine psikolog çözebilir. Ya da bir aile danışmanına başvurmalısınız.

Source: Güzin Abla