Iran, world mark International Workers” Day
International Workers” Day is a global celebration of the workforce observed annually on May 1st. In many countries, it is an official holiday dedicated to labor rights.
Rooted in ancient spring festivals, the Day evolved into a symbol of unity and collective action, particularly within the labor movement of the late 19th century.
The impetus stemmed from the 1886 U.S. strikes for an eight-hour workday and the subsequent Haymarket Affair.
Today, International Workers” Day is marked by marches and demonstrations advocating for improved working conditions, fair wages, and social justice.
It serves as a reminder of the power of collective action and the ongoing fight for workers” rights amidst modern challenges like job insecurity and income inequality.
The occasion in Iran provides an opportunity for cultural expression, celebrating the contributions of workers to Iranian heritage.
As Iran addresses its economic challenges, the Day highlights the importance of investing in its workforce to build a more equitable and prosperous society.
It is a call to action, recognizing the continuous need to advocate for workers” rights and appreciate their invaluable contributions.
Moreover, this day in Iran is an occasion to reflect on the achievements and challenges faced by the Iranian workforce.
It provides a platform to discuss issues such as unemployment, job security, and the need for stronger labor laws.
Government officials often use this day to address workers directly, outlining plans and policies aimed at improving their lives.
Beyond the rallies and official pronouncements, the occasion provides an opportunity for cultural expression. Traditional music, and poetry are often showcased, celebrating the rich heritage of the Iranian people and the vital role workers play in preserving it.
These cultural displays serve as a reminder that work is not just about economic productivity; it is also about contributing to the cultural fabric of society.
International Workers’ Day is not just a holiday; it is a call to action, a reminder that the struggle for workers’ rights is an ongoing process, requiring constant vigilance and unwavering commitment.
It is a day to appreciate the invaluable contributions of the workforce and to reaffirm our collective commitment to building a better future for all working people.
The spirit of this occasion in Iran extends beyond the capital, resonating in factories, farms, and workshops across the nation.
It is a day for ordinary Iranians to connect, share their experiences, and collectively voice their aspirations for a brighter future.
The grassroots nature of these gatherings reinforces the idea that the labor movement is not just a top-down initiative but a vibrant expression of the people”s will.
Leader of the Islamic Revolution Ayatollah Seyyed Ali Khamenei believes the highest praise for workers comes from the Prophet Muhammad (pbuh) kissing a worker”s calloused hands, demonstrating their immense value in Islam.
While Workers’ Day is universally recognized, Islam”s view of workers differs from the materialistic perspective, he adds.
Ayatollah Khamenei says materialism values workers as mere tools for wealth creation, akin to machines. Islam, however, values workers intrinsically because of the inherent value of work itself.
It is crucial to acknowledge the role of both workers and entrepreneurs, who are vital partners on the economic front lines, he says.
We are currently engaged in an economic war, imposed upon us like the military war of the 1980s, primarily by the US and its allies, who are actively fighting Islamic Iran. In this economic war, workers and entrepreneurs are the key players on the front lines, the Leader points out.
Reported by Tohid Mahmoudpour
Source:
آیا «هنر» می‌تواند تابع احساسی از زمان باشد؟
به گزارش خبرنگار مهر، هنر می‌تواند تجربیات انسانی در زمان را به تصویر بکشد و از طرف دیگر، زمان نه تنها در تجربیات هنری تأثیر دارد بلکه بر فرآیند خلق هنر نیز مؤثر است. هنرمندان در طول زمان مهارت‌های خود را پرورش می‌دهند و آثارشان با توجه به تحولات فرهنگی و تاریخی زمانه‌شان شکل می‌گیرد. احساسات و تفکرات ما در مواجهه با هنر تحت تأثیر شرایط زمانی، فرهنگی و شخصی ما قرار می‌گیرد اما برخی از هنرها مانند سینما و تئاتر، به‌طور خاصی به زمان وابسته هستند، چراکه آنها در لحظه‌ای خاص تجربه می‌شوند و نیازمند جریان زمان برای تقابل با داستان و شخصیت‌ها هستند. سعید فلاح فر هنرمند، کارشناس و منتقد هنری در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری مهر قرا داده، درباره رابطه «زمان و هنر» و اینکه «هنر» در بستر زمان رشد پیدا کرده و می‌تواند تابع چنین احساسی از زمان هم باشد، نوشته است.
در این یادداشت آمده است:
«چیستی، چرایی و چگونگی «هنر» رابطه‌ای معنادار با چگونگی و درک مفهوم «زمان» دارد. اگرچه فیزیک می تواند زمان را به راحتی و به مثابه بُعد چهارم جهان، تعریف و اندازه گیری کند، اما آنچه از همین مفهوم فیزیکی در ذهن و کالبد تمدن ها احساس می شود، به شکل گیج کننده ای سیال و پیچیده است. جمله هایی مثل؛ «سفر هفته گذشته چقدر زود گذشت!» «فروردین امسال چقدر طولانی بود!» «با هم صحبت می کنیم، راه کوتاه می شود» و … اگر چه ظاهری طنز و کنایه آمیز دارند، اما در حوزه احساسی و روانی، واقعیتی غیرقابل انکارند.
علاوه بر آنچه به «زمانه» تعبیر می شود، «هنر» می‌تواند تابع چنین احساسی از زمان هم باشد. آیا حقیقت دارد که سرعت زندگی امروزی حتی نسبت به گذشته‌ای نه چندان دور، افزایش پیدا کرده است؟! خارج از ابزارهای مکانیکی زمان سنج، آیا زندگی تند یا کند مفهومی واقعی و ملموس است؟! طول شبانه روز یا تاثیرات حسی طول شبانه روز چطور می تواند تحت تاثیر نوع فعالیت های روزمره باشد؟! این تغییرات آیا می‌تواند احساسات ما یا نیاز ما را به تعاریف و کارکردهای هنر یا زیبایی عوض کند؟
«تاریخ هنر» می‌تواند منبع قیاس روزگاران متفاوت یا فرهنگ‌های متفاوت باشد. به عنوان نمونه می‌توان به موضوعات هنر در دورهای مختلف تاریخی و جنس کاربردی آثار هنری از این منظر نگاه کرد. بعید نیست که «هنر عکاسی» علاوه بر همه یافته های فنی، زائیده شتاب زندگی باشد. پیش از ابداع صنعتی و هنری عکاسی، هرگز هیچ هنری با این سرعت خلق و عرضه نشده بود. مجسمه‌ها و نقاشی‌های پیش از رواج عکاسی را به خاطر بیاورید که با چه زحمتی و با صرف چه زمانی خلق می‌شدند.
عکاسی توانست چنین صرف وقتی را تا به حدی کاهش دهد که عملاً موضوعی حذف شده می تواند باشد. بدیهی است مفهوم و کارکرد «مهارت» نیز دچار تحولات بزرگی در حد فاصل هنرمند و مخاطب می شود. سوال نامعقولی نخواهد بود اگر بپرسیم؛ «آیا این سرعت و دگرگونی مفهوم مهارت دوره پساعکاسی نبود که امکان ظهور سبک‌های هنری و نقاشی های دوره معاصر را – پشت در پشت – فراهم کرد؟» جامعه سنتی با همان مفهوم از سرعت زندگی چگونه می‌توانست پذیرای آثاری مثل تولیدات جنبش «امپرسیونیسم انتزاعی» باشد؟ یا زیست عارفانه منجر به نقوش گل و بلبل چطور می‌توانست در برابر خلق هنر اعتراضی قرن نوزده و بیست تاب بیاورد؟! تابلوی سوم ماه می ۱۸۰۸، نقاشی گرنیکا و … در دوره های نخستین تاریخ هنر چه مفهوم، جذابیت و کارکردی می توانستند داشته باشند؟ بدون این روند زیستی؛ خشونت یا ساده انگاری تکنیکی امپرسیونیسم و پاپ آرت چگونه می توانست با افسون ظرافت های نقاشی شرقی رقابت کند؟
هنر از ساده‌ترین اشکال کاربردی اعم از لذت و تفریح تا آیین‌های مذهبی، تزئین و … تا تندترین بیانیه های سیاسی و ایدئولوژیک در نوسان بوده استنمودار کاربردی هنر در بررسی تاریخ هنر هم می‌تواند منحنی‌های تفسیرپذیری از این موضوع ارائه دهد. به طور خلاصه می توان به این نتیجه رسید که هنر از ساده‌ترین اشکال کاربردی اعم از لذت و تفریح تا آیین‌های مذهبی، تزئین و … تا تندترین بیانیه های سیاسی و ایدئولوژیک در نوسان بوده است. به ویژه نسبت هنر با «حرفه» و «شغل» همواره دستخوش چنین تغییراتی است. صنایع دستی – در تعاریف امروزی – مرحله‌ای از تطور مفهوم هنری است که پیوند ساده و مستقیمی با فعالیت شغلی هنرمند دارد. همچنین نقاشانی که برای اجرای تصاویر تزئینی دعوت به کار می‌شدند، بعدها چنین سفارشاتی شامل سفارشات ترویجی سیاسی و ایدئولوژیک هم شدند. در این صورت؛ هنرمندانی که با اعتقادات و آلام شخصی به خلق اثر می‌پرداختند، چه نسبتی با چنین مشاغلی داشتند؟ آثار هنری چطور می‌توانستند کالایی مصرفی تلقی شوند؟ از طرفی جهان سریع معاصر چگونه می توانست از «بازار هنر» کناره گیری کند؟
به نظر می‌رسد احساس سرعت در زندگی، نه تنها علوم و فناوری‌های زیستی را دگرگون کرده، بلکه الزامات خاصی در مفاهیمی مثل نیاز به هنر، کاربرد هنر، محتوا و موضوعات آثار هنری، نسبت مخاطب با هنر، تجارت هنر و … آفریده است. بنابراین یک تابلوی نقاشی از یک دسته گل رنگارنگ در دو سبک زندگی از جهان آرام قدیم و معاصر سریع، در حیطه این مفاهیم هرگز قابل مقایسه نیستند. آیا مخاطب و مصرف کننده هنر و هنرمند – آن چنان که در دوره آغازین عکاسی اتفاق افتاد – در پی سرعت بیشتر خواهند بود یا در یک واکنش طبیعی و بازدارنده، ترجیح می‌دهند از تمام امور سریع روزمره به آهستگی های هنر پناه ببرند؟ آیا کارکردهای محتوایی بر مهارت و طمأنینه خلق آثار هنری پیشی می‌گیرند؟ آیا رابطه جدیدی برای زیبایی در نسبت به چگونگی خلق آثار هنری به وجود می آید؟ مثلاً آیا دشواری و زمان صرف شده برای خلق یک اثر هنری نسبت به فناوری های سریع امروزی در خلق تصاویر، می‌تواند به معیاری درونی و احساسی (خارج از معیارهای منطقی و قراردادی) در زیبایی بصری تبدیل شده باشد؟
با فراگیر شدن انواع فناوری‌های خلق تصویر و حجم – اعم از نرم اقزاری و سخت افزاری – و ورود رسانه‌های جدید و در کنار تغییر ذائقه و خواست مخاطب امروزی که البته دچار سرعت زندگی است، در ده سال آینده چه بر سر هنرهایی مثل نقاشی و مجسمه سازی و گرافیک و… و همچنین بازار تجاری هنر می آید؟ مدرسان و استادان در دانشگاه های هنری آینده چه چیزهایی به هنرجویان آموزش خواهند داد؟ و مقالات منتقدان به چه مشخصاتی از آثار هنری و نقش خلاقه هنرمند می پردازند؟ آیا در آینده ای نه چندان دور، هنر هم دچار «انقلاب صنعتی» خواهد شد؟
Source:
سمفونی کارگران در خلق هویت فرهنگی
محمد مهرابی در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: کارگران به‌عنوان بخش بزرگی از جامعه، تأثیر عمیقی بر فرهنگ و هنر دارند که این تأثیر را در چند وجه می‌تواند بررسی کرد ابتدا کارگران به‌عنوان سوژه هنر و دوم کارگران به‌عنوان خالق فرهنگ و هنر.
وی افزود: کارگران اغلب در آثار هنری به‌عنوان نمادهایی از استقامت، مبارزه، یا شرایط اجتماعی به تصویر کشیده شده‌اند. برای مثال در قرن نوزدهم و بیستم، جنبش‌های رئالیسم و سوسیال رئالیسم در اروپا، کارگران را در مرکز آثار هنری قرار داد و همچنین از طرفی کارگران نیز به‌عنوان خالق فرهنگ و هنر توانستند جایگاه خود را در خلق هویت فرهنگی به دست آورند در واقع کارگران در بسیاری از جوامع، از طریق موسیقی‌های محلی، داستان‌سرایی، و صنایع‌دستی به خلق فرهنگ کمک کرده‌اند.
وی ادامه داد: حتی باید گفت که کارگران از طریق قصه‌ها، ضرب‌المثل‌ها و آوازهای کار، به حفظ و انتقال فرهنگ شفاهی کمک کرده‌اند و در واقع آنها نمادی از فرهنگ مقاومت هستند.
مهرابی در ادامه خاطر نشان کرد: کارگران اغلب در برابر شرایط سخت اقتصادی و اجتماعی، فرهنگ مقاومتی خلق کرده‌اند که نماد آن در قالب هنر نمایان شده است به عنوان مثال تئاتر کارگری در ایران و جهان به‌عنوان ابزاری برای بیان مشکلات کارگران و آگاهی‌بخشی اجتماعی مورد استفاده قرار گرفته است و در نهایت باید گفت که این تأثیر دو طرفه است یعنی فرهنگ و هنر نه‌تنها از کارگران تأثیر می‌گیرد، بلکه بر زندگی و هویت آنها نیز اثر می‌گذارند.
رئیس حوزه هنری البرز اذعان داشت: ارتباط کارگر با فرهنگ و هنر یک رابطه دوسویه است کارگران هم خالق فرهنگ و هنر هستند و هم از آن تأثیر می‌پذیرند. آنها از طریق خلق آثار هنری، انتقال فرهنگ شفاهی، و مشارکت در جنبش‌های اجتماعی به غنای فرهنگی جامعه کمک می‌کنند. در عین حال، فرهنگ و هنر به آنها هویت، آگاهی، و ابزار مقاومت می‌بخشد که در ایران، این ارتباط در قالب ادبیات، سینما، موسیقی، نمود یافته است.
Source:
«کلاه کیه؟» کتاب جدید مجید راستی منتشر شد
به گزارش خبرگزاری مهر، کتاب جدید مجید راستی با عنوان «کلاه کیه؟» به تازگی توسط انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برای خردسالان بالای دو سال (نوگام) منتشر شد.
کتاب «کلاه کیه؟» داستان یک کلاه است که روی درخت افتاده حالا حیوانات جنگل می‌خواهند صاحب کلاه را پیدا کنند.
این کتاب که با تصویرگری سحر میرحسینی آراسته شده با شمارگان دو هزار نسخه توسط انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در قطع خشتی کوچک منتشر شده است.
سال گذشته مجموعه کتاب‌های مثبت صفر (نوزاد) با عنوان «من به دنیا آمده‌ام» در سی‌وپنجمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران عرضه شد و امسال کتاب‌های گروه سنی «نوگام» (بالای دو سال) نیز به آن اضافه شده است.
کتاب ۲۴ صفحه‌ای «کلاه کیه؟» نوشته مجید راستی با قیمت ۷۰ هزار تومان توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان منتشر شده است.
سی‌وششمین دوره نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از ۱۷ تا ۲۷ اردیبهشت در مصلی امام خمینی (ره) تهران برگزار می‌شود.
Source: زینب رازدشت تازکند
دبیرخانه فیلم کوتاه رشت دایر می‌شود
به گزارش خبرنگار مهر، محمدحسین واثق کارگرنیا ظهر پنجشنبه در آئین اختتامیه جشنواره فیلم کوتاه رشت اظهار کرد: رشت در همه حوزه‌های تاریخی و فرهنگی پیشگام و پیشقدم بوده است.
رئیس شورای اسلامی رشت با اشاره به اولین‌ها در این شهر اضافه کرد: رشت به واسطه پیشقراولی در همه بخش‌ها به شهر اولین‌ها معروف است.
وی با اشاره به برپایی سومی جشنواره فیلم کوتاه رشت اضافه کرد: این جشنواره با هدف ترویج و نهادینه‌سازی حقوق شهروندی با ابزار هنر برپا شده است.
کارگرنیا با تاکید لزوم توجه مدیریت و پارلمان شهری در حوزه فرهنگی و هنری بیان کرد: مدیریت و پارلمان شهری رشت نگاه ویژه‌ای به هنر و هنرمندان در فرهنگ‌سازی موضوعات شهروندی دارد و این روند ادامه خواهد داشت.
وی از افزایش بودجه فرهنگی و هنری شهرداری رشت خبر داد و افزود: پارلمان و مدیریت شهری رشت به اثرگذاری کارهای فرهنگی و هنری در تبیین موضوعات و حقوق شهروندی اعتقاد دارد.
رئیس شورای اسلامی رشت با تاکید بر لزوم استمرار برپایی جشنواره‌های فرهنگی و هنری اضافه کرد: دبیرخانه فیلم کوتاه رشت در این شهر دایر می‌شود.
Source: