Aşkın mimarları: Bu 5 burç doğuştan çöpçatan
1. Terazi: Aşkın ve Uyumun Diplomatı
İlişki dendiğinde akla ilk gelen burç Terazi oluyor. Venüs tarafından yönetilen Terazi burçları, doğuştan gelen denge ve uyum arayışlarıyla insanlar arasında arabuluculuk yapmayı çok iyi biliyor. Girdiği ortamlarda kim kime uygun hemen fark eden Teraziler, sosyal çevrelerde ilişkilerin mimarı haline gelebiliyor.
2. Başak: Mantığın Gücüyle Mükemmel Eşleştirme
Analiz yeteneğiyle tanınan Başak burcu, insanların ihtiyaçlarını ve karakter yapılarını detaylarıyla çözümler. Kimin neye ihtiyaç duyduğunu hızlıca fark eder, mantıklı eşleştirmeler yapar. Bu nedenle Başaklar, çöpçatanlık yaparken duygudan ziyade sağduyuya odaklanır.
3. Yay: Sosyal Hayatın Renkli Bağlayıcısı
Yay burçları, gezgin ruhları ve geniş sosyal çevreleri sayesinde yepyeni tanışmalara vesile olurlar. Pozitif enerjileri ve eğlenceli kişilikleriyle insanlar arasında sıcak köprüler kurarlar. Yay burçları, farklı dünyalardan gelen insanları bile ortak bir noktada buluşturmayı başarır.
İkizler: Konuşmanın Gücüyle Tanıştırır
İletişim ustası İkizler burcu, sohbet etme becerisiyle dikkat çeker. İnsanlar arasında bağlantılar kurmak onun için çocuk oyuncağıdır. Kiminle kimin aynı dili konuşabileceğini kolayca çözer ve bir anda çöpçatan rolüne bürünebilir.
Balık: Kalpten Kalbe Eşleştirme Uzmanı
Sezgileriyle öne çıkan Balık burcu, insanların ruhsal derinliklerine inebilen nadir burçlardandır. Duygusal uyumu önemseyen Balıklar, sadece dış uyum değil içsel bağları da gözeterek eşleştirme yapar. Onlar için gerçek aşk, sezgiyle hissedilen bir bağdır.
Source: Haber Merkezi
Mustafa Sabri Beşer yazdı: Leylekler gibiyiz…
Ve işte, şehirlerin anasındayız… Mekke”de.Allah Resulünün hicret ederken dönüp tepeden baktığı, “Sen benim için şehirlerin en sevimlisisin. Eğer kavmim beni çıkarmasaydı senden ayrılmazdım,” dediği beldede.Hz. İbrahim”in duasıyla korkulardan emin kılınan, dünyanın dört bucağından meyveleri celbeden, insanların kalplerini kendisine aşk gibi taktıran ve her yıl milyonları kendine çağıran şehir.Daha hacca on günden fazla var ama Mescid-i Haram”da namazlarda yer bulmak zor. Sanki bütün dünya burada. Başka hiçbir yerde böyle muazzam bir toplanma olmamış ve olmayacak gibi.Zira hac, bir ibadetten çok daha fazlası…Bir içtima, bir kıyam, bir meydan okuma.Namaz gündelik bir toplanmadır. Mahallede başlar; cuma semte, bayram şehre ulaşır.Hac; ümmetin küresel buluşması.Her Müslümanın bir kez ömründe iştirak ettiği bu evrensel seremoni, bireysel bir dönüşüm olduğu kadar, kolektif bir hatırlayıştır.Çünkü Allah, “Kâbe”yi insanlar için bir kıyam olsun diye yarattı,” buyuruyor.Kıyam, yerdeysen ayağa kalkmak, ayaktaysan ayakta kalmak.Ve bu kıyamın nesnesi, haccın kendisi değil; Kâbe.Mekke, kavmiyetin eridiği, renklerin izole olduğu bir belde.Leylekler gibi…Kuzeyden, doğudan, batıdan gelenler gökyüzünde tavaf ederek aynı sürüye dâhil olur.Aynı hedefe, aynı yöne…Burada ne Arap kalır ne Türk ne Afrika ne Balkan.İhram kalır, secde kalır, yön kalır.*Buralara gelip de babamı anmamak olmaz.Rahmetli babama bir tavaf yaptım. Bilgisayarımdaki babamdan miras arşivini hatırladım. Otele döner dönmez arşivi açtım. Hac üzerine kaleme aldığı yazıları taradım; okudum.Bana hem fikir hem ruh hem iz bırakan babamın hac üzerine kaleme aldıkları, aslında bu yazının da ilham kaynağı oldu.Babamı rahmetle anıyorum, bin kez daha.*İki buçuk milyon insan buradayız. Her biri Allah”ın davetlisi, her biri misafir…Ve bu misafirliğin ikramı bellidir, sıfırlanmak.Anadan doğduğu gibi tertemiz, taptaze geri dönmek.Kâbe”yi seyrediyorum; yüzlere nazar ediyorum, bu kadar özel davetlinin arasında yüzlere sinmiş bazı izler ister istemez kalpte soru işaretleri oluşturuyor.Bazıları, birbirine yer vermemenin telaşında.Bazıları, bir başkasını ezerek bir adım öne geçmenin hırsında.Oysa hac, bir yarış değil; bir teslimiyettir.Oysa din, güzel ahlâktır.Ve Hz. Resulullah, “Ben size haccı öğretmek için geldim” demedi, “Güzel ahlâkı tamamlamak için gönderildim,” buyurdu.Sosyoloji bize, “bir toplumun kaderi, değer sisteminin gücüyle yazılır” der…Hz. Ömer”in şu sözünü şimdi daha iyi anlıyorum, “Muamelâtınız yoksa, ibadetleriniz sizi kurtarmaz.” Burada sıfırlansan dahi ahir ömürde muamelat olmazsa eksiye gark olursun!Bir grup hacı, yıllar önce Muhammed İkbal”i ziyarete gider. Ellerinde hurmalar, seccadeler, zemzemler…”Hocam dua edin, haccımız mebrur olsun” derler.İkbal, tebessüm eder, derin bir teveccühle hediyeleri kabul eder, ardından der ki:”Keşke Mekke”den, Medine”den bana hurma, zemzem değil de;Ebubekir”in sadakatini, Ömer”in adaletini, Osman”ın hayasını, Ali”nin cesaretini getirseydiniz.Biz burada yeni bir Pakistan inşa ederdik.”Bu sadece bir sitem değil, bir medeniyet vizyonudur.Zira toplumlar eşya ile değil, ahlâk ile kurulur.Zemzem içilir, hurma yenir, seccade eskir…Ama ahlak taşınırsa, sadece birey değil, bir ümmet dirilir.Bugün hac yolculuğunda dönüş yolunda taşınması gereken en büyük yük, valize sığmayan “Ruh yüküdür.”İşte bu yüzden, hac dönüşünde çantada hurma değil, davranışta sadakat olmalı.Seccade değil, haya taşınmalı.Zemzem değil, adalet kokmalı üzerimiz.Ve haccın hediyesi; cesaretle kuşanmış bir karakter olmalı.Sadece tavaf değil; nefsi terk etme, sadece say değil; kendini aşma, sadece kurban değil; benliği boğazlama.Medine”nin terbiyesiyle, Mekke”nin kıyam çağrısıyla, kalbimizde sessiz bir idrak olmalı ve her insan kendini talimatlandırmalı: Zemzem değil, ruh getirin!Çünkü artık susarak taşıyacağımız bir ahlâk, konuşmaktan çok daha kıymetlidir.
Source: Mustafa Sabri̇ Beşer